إِنَّ رَبَّكَ يَعْلَمُ أَنَّكَ تَقُومُ أَدْنَى مِن ثُلُثَيِ اللَّيْلِ وَنِصْفَهُ وَثُلُثَهُ وَطَائِفَةٌ مِّنَ الَّذِينَ مَعَكَ وَاللَّهُ يُقَدِّرُ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ عَلِمَ أَن لَّن تُحْصُوهُ فَتَابَ عَلَيْكُمْ فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ عَلِمَ أَن سَيَكُونُ مِنكُم مَّرْضَى وَآخَرُونَ يَضْرِبُونَ فِي الْأَرْضِ يَبْتَغُونَ مِن فَضْلِ اللَّهِ وَآخَرُونَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنْهُ وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَأَقْرِضُوا اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا وَمَا تُقَدِّمُوا لِأَنفُسِكُم مِّنْ خَيْرٍ تَجِدُوهُ عِندَ اللَّهِ هُوَ خَيْرًا وَأَعْظَمَ أَجْرًا وَاسْتَغْفِرُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ ﴿٢٠﴾
در حقيقت، پروردگارت مىداند كه تو و گروهى از كسانى كه با تواند، نزديك به دو سوم از شب يا نصف آن يا يك سوم آن را [به نماز] برمىخيزيد، و خداست كه شب و روز را اندازهگيرى مىكند. [او ]مىداند كه [شما] هرگز حساب آن را نداريد، پس بر شما ببخشود، [اينك] هر چه از قرآن ميسر مىشود بخوانيد. [خدا] مىداند كه به زودى در ميانتان بيمارانى خواهند بود، و [عدهاى] ديگر در زمين سفر مىكنند [و] در پى روزى خدا هستند، و [گروهى] ديگر در راه خدا پيكار مىنمايند. پس هر چه از [قرآن] ميسر شد تلاوت كنيد و نماز را برپا داريد و زكات را بپردازيد و وام نيكو به خدا دهيد؛ و هر كار خوبى براى خويش از پيش فرستيد آن را نزد خدا بهتر و با پاداشى بيشتر باز خواهيد يافت. و از خدا طلب آمرزش كنيد كه خدا آمرزنده مهربان است. (۲۰)
سورة المدثر
بسم الله الرحمن الرحيم
يَا أَيُّهَا الْمُدَّثِّرُ ﴿١﴾
اى كشيده رداى شب بر سر، (۱)
قُمْ فَأَنذِرْ ﴿٢﴾
برخيز و بترسان. (۲)
وَرَبَّكَ فَكَبِّرْ ﴿٣﴾
و پروردگار خود را بزرگ دار. (۳)
وَثِيَابَكَ فَطَهِّرْ ﴿٤﴾
و لباس خويشتن را پاك كن. (۴)
وَالرُّجْزَ فَاهْجُرْ ﴿٥﴾
و از پليدى دور شو. (۵)
وَلَا تَمْنُن تَسْتَكْثِرُ ﴿٦﴾
و منّت مگذار و فزونى مطلب. (۶)
وَلِرَبِّكَ فَاصْبِرْ ﴿٧﴾
و براى پروردگارت شكيبايى كن. (۷)
فَإِذَا نُقِرَ فِي النَّاقُورِ ﴿٨﴾
پس چون در صور دميده شود، (۸)
فَذَلِكَ يَوْمَئِذٍ يَوْمٌ عَسِيرٌ ﴿٩﴾
آن روز [چه] روز ناگوارى است! (۹)
عَلَى الْكَافِرِينَ غَيْرُ يَسِيرٍ ﴿١٠﴾
بر كافران آسان نيست. (۱۰)
ذَرْنِي وَمَنْ خَلَقْتُ وَحِيدًا ﴿١١﴾
مرا با آنكه [او را] تنها آفريدم واگذار. (۱۱)
وَجَعَلْتُ لَهُ مَالًا مَّمْدُودًا ﴿١٢﴾
و دارايى بسيار به او بخشيدم، (۱۲)
وَبَنِينَ شُهُودًا ﴿١٣﴾
و پسرانى آماده [به خدمت، دادم]، (۱۳)
وَمَهَّدتُّ لَهُ تَمْهِيدًا ﴿١٤﴾
و برايش [عيش خوش] آماده كردم. (۱۴)
ثُمَّ يَطْمَعُ أَنْ أَزِيدَ ﴿١٥﴾
باز [هم] طمع دارد كه بيفزايم. (۱۵)
كَلَّا إِنَّهُ كَانَ لِآيَاتِنَا عَنِيدًا ﴿١٦﴾
ولى نه، زيرا او دشمن آيات ما بود. (۱۶)
سَأُرْهِقُهُ صَعُودًا ﴿١٧﴾
به زودى او را به بالارفتن از گردنه [عذاب] وادار مىكنم. (۱۷)