فَلَيْسَ لَهُ الْيَوْمَ هَاهُنَا حَمِيمٌ ﴿٣٥﴾ پس امروز او را در اينجا حمايتگرى نيست. (۳۵)
وَلَا طَعَامٌ إِلَّا مِنْ غِسْلِينٍ﴿٣٦﴾ و خوراكى جز چركابه ندارد، (۳۶)
لَا يَأْكُلُهُ إِلَّا الْخَاطِؤُونَ ﴿٣٧﴾ كه آن را جز خطاكاران نمىخورند.(۳۷)
فَلَا أُقْسِمُ بِمَا تُبْصِرُونَ﴿٣٨﴾
پس نه [چنان است كه مىپنداريد]، سوگند ياد مىكنم به آنچه مىبينيد، (۳۸)
وَمَا لَا تُبْصِرُونَ ﴿٣٩﴾ و آنچه نمىبينيد، (۳۹)
إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ ﴿٤٠﴾ كه [قرآن] قطعاً گفتار فرستادهاى بزرگوار است. (۴۰)
وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَاعِرٍ قَلِيلًا مَا تُؤْمِنُونَ ﴿٤١﴾
و آن گفتار شاعرى نيست [كه] كمتر [به آن] ايمان داريد. (۴۱)
وَلَا بِقَوْلِ كَاهِنٍ قَلِيلًا مَا تَذَكَّرُونَ ﴿٤٢﴾
و نه گفتار كاهنى [كه] كمتر [از آن] پند مىگيريد. (۴۲)
تَنزِيلٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِينَ ﴿٤٣﴾[پيام] فرودآمدهاى است از جانب پروردگار جهانيان. (۴۳)
وَلَوْ تَقَوَّلَ عَلَيْنَا بَعْضَ الْأَقَاوِيلِ ﴿٤٤﴾ و اگر [او] پارهاى گفتهها بر ما بسته بود، (۴۴)
لَأَخَذْنَا مِنْهُ بِالْيَمِينِ ﴿٤٥﴾ دست راستش را سخت مىگرفتيم، (۴۵)
ثُمَّ لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِينَ ﴿٤٦﴾ سپس رگ قلبش را پاره مىكرديم،(۴۶)
فَمَا مِنكُم مِّنْ أَحَدٍ عَنْهُ حَاجِزِينَ ﴿٤٧﴾ و هيچ يك از شما مانع از [عذاب] او نمىشد. (۴۷)
وَإِنَّهُ لَتَذْكِرَةٌ لِّلْمُتَّقِينَ ﴿٤٨﴾ و در حقيقت، [قرآن] تذكارى براى پرهيزگاران است. (۴۸)
وَإِنَّا لَنَعْلَمُ أَنَّ مِنكُم مُّكَذِّبِينَ ﴿٤٩﴾
و ما به راستى مىدانيم كه از [ميان] شما تكذيبكنندگانى هستند. (۴۹)
وَإِنَّهُ لَحَسْرَةٌ عَلَى الْكَافِرِينَ ﴿٥٠﴾ و آن واقعاً بر كافران حسرتى است. (۵۰)
وَإِنَّهُ لَحَقُّ الْيَقِينِ ﴿٥١﴾ و اين [قرآن]، بىشبهه، حقيقتى يقينى است. (۵۱)
فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ ﴿٥٢﴾پس به [پاس] نام پروردگار بزرگت تسبيح گوى. (۵۲)
سورة المعارج
بسم الله الرحمن الرحيم
سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ ﴿١﴾ پرسندهاى از عذاب واقعشوندهاى پرسيد، (۱)
لِّلْكَافِرينَ لَيْسَ لَهُ دَافِعٌ ﴿٢﴾كه اختصاص به كافران دارد [و] آن را بازدارندهاى نيست. (۲)
مِّنَ اللَّهِ ذِي الْمَعَارِجِ ﴿٣﴾ [و] از جانب خداوند صاحب درجات [و مراتب] است. (۳)
تَعْرُجُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ ﴿٤﴾
فرشتگان و روح، در روزى كه مقدارش پنجاه هزار سال است به سوى «او» بالا مىروند. (۴)
فَاصْبِرْ صَبْرًا جَمِيلًا ﴿٥﴾ پس صبر كن، صبرى نيكو. (۵)
إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعِيدًا ﴿٦﴾ زيرا آنان [عذاب] را دور مىبينند، (۶)
وَنَرَاهُ قَرِيبًا ﴿٧﴾ و [ما] نزديكش مىبينيم. (۷)
يَوْمَ تَكُونُ السَّمَاء كَالْمُهْلِ ﴿٨﴾روزى كه آسمانها چون فلز گداخته شود، (۸)
وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ ﴿٩﴾ و كوهها چون پشم زده گردد، (۹)
وَلَا يَسْأَلُ حَمِيمٌ حَمِيمًا ﴿١٠﴾ و هيچ دوست صميمى از دوست صميمى [حال] نپرسد، (۱۰)