با هم قرآن بخوانیم

كَذَلِكَ مَا أَتَى الَّذِينَ مِن قَبْلِهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا قَالُوا سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ ﴿٥٢﴾

بدين سان بر كسانى كه پيش از آنها بودند هيچ پيامبرى نيامد جز اينكه گفتند: «ساحر يا ديوانه‌اى است.» (۵۲) 

 أَتَوَاصَوْا بِهِ بَلْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ ﴿٥٣﴾

آيا همديگر را به اين [سخن‌] سفارش كرده بودند؟ [نه!] بلكه آنان مردمى سركش بودند. (۵۳) 

 فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَمَا أَنتَ بِمَلُومٍ ﴿٥٤﴾

پس، از آنان روى بگردان، كه تو در خور نكوهش نيستى. (۵۴) 

 وَذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرَى تَنفَعُ الْمُؤْمِنِينَ ﴿٥٥﴾ و پند ده، كه مؤمنان را پند سود بخشد. (۵۵) 

وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ ﴿٥٦﴾ و جن و انس را نيافريدم جز براى آنكه مرا بپرستند. (۵۶)

مَا أُرِيدُ مِنْهُم مِّن رِّزْقٍ وَمَا أُرِيدُ أَن يُطْعِمُونِ ﴿٥٧﴾ 

 از آنان هيچ روزيى نمى‌خواهم، و نمى‌خواهم كه مرا خوراك دهند. (۵۷) 

إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ ﴿٥٨﴾ خداست كه خود روزى بخش نيرومند استوار است. (۵۸) 

 فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذَنُوبًا مِّثْلَ ذَنُوبِ أَصْحَابِهِمْ فَلَا يَسْتَعْجِلُونِ ﴿٥٩﴾ 

پس براى كسانى كه ستم كردند بهره‌اى است از عذاب، همانند بهره عذاب ياران [قبلى‌]شان. پس [بگو:] در خواستن عذاب از من، شتابزدگى نكنند. (۵۹)

فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ كَفَرُوا مِن يَوْمِهِمُ الَّذِي يُوعَدُونَ﴿٦٠﴾

 پس واى بر كسانى كه كافر شده‌اند از آن روزى كه وعده يافته‌اند. (۶۰)

وَالطُّورِ ﴿١﴾ سوگند به طور، (۱) 

وَكِتَابٍ مَّسْطُورٍ ﴿٢﴾و كتابى نگاشته شده، (۲) 

 فِي رَقٍّ مَّنشُورٍ ﴿٣﴾ در طومارى گسترده؛ (۳) 

وَالْبَيْتِ الْمَعْمُورِ ﴿٤﴾ سوگند به آن خانه آباد [خدا]؛ (۴) 

وَالسَّقْفِ الْمَرْفُوعِ ﴿٥﴾ سوگند به بام بلند [آسمان‌]، (۵) 

وَالْبَحْرِ الْمَسْجُورِ ﴿٦﴾ و آن درياى سرشار [و افروخته‌]، (۶)

إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ لَوَاقِعٌ ﴿٧﴾ كه عذاب پروردگارت واقع‌شدنى است؛ (۷) 

مَا لَهُ مِن دَافِعٍ ﴿٨﴾ آن را هيچ بازدارنده‌اى نيست. (۸) 

يَوْمَ تَمُورُ السَّمَاء مَوْرًا ﴿٩﴾ روزى كه آسمان سخت در تب و تاب افتد، (۹) 

وَتَسِيرُ الْجِبَالُ سَيْرًا ﴿١٠﴾ و كوهها [جمله‌] به حركت درآيند. (۱۰) 

فَوَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ﴿١١﴾ پس واى بر تكذيب‌كنندگان در آن روز. (۱۱)

الَّذِينَ هُمْ فِي خَوْضٍ يَلْعَبُونَ ﴿١٢﴾  آنان كه به ياوه سرگرمند.(۱۲)

يَوْمَ يُدَعُّونَ إِلَى نَارِ جَهَنَّمَ دَعًّا ﴿١٣﴾ روزى كه به سوى آتش جهنم كشيده مى‌شوند [چه‌] كشيدنى. (۱۳) 

 هَذِهِ النَّارُ الَّتِي كُنتُم بِهَا تُكَذِّبُونَ ﴿١٤﴾[و به آنان گويند:] «اين همان آتشى است كه دروغش مى‌پنداشتيد. (۱۴)