بقعه ملاحسن کاشی در فاصله 2/5 کیلومتری جنوب شهر سلطانیه قرار دارد. این بقعه از نمای بیرونی دارای پلان هشت ضلعی و در نمای داخلی با ترکیب و تلفیق ایوان‌های جانبی، به مربع تبدیل شده است. اضلاع هشت‌گانه هر یک دارای ابعاد 8/5 متر و 7/70 متر می‌باشند و به صورت قرینه مقابل هم قرار گرفته‌اند.

ایوان‌های چهارگانه در طبقه همکف با دهلیز زیبایی به یکدیگر مرتبط می‌باشند. ایوان‌های کوچک به دو طبقه تقسیم شده و با یک پله ارتباطی با ایوان‌های بزرگ در طبقه همکف مرتبط می‌گردند که حاصل این ارتباط، گنبد زیبایی است که بر هسته چهارگوش مرکزی نشسته است. این گنبد با ساقه نسبتاً بلند از نوع گنبدهای دو پوششی است که یک پوشش تزئینی نیز بر آن افزوده شده است. ساقه گنبد از نظر تزئینات به چهار بخش تقسیم شده است. بخش نخست نقش نخل معقل به طور معکوس تکرار گردیده، قسمت دوم اسماء جلاله و جملاتی نظیر اللهم صلی علی محمد و آل محمد، به خط کوفی معقل اجراء شده است و قسمت سوم تزئینات زیگزاگ و بالاخره تزئینات خطوط موازی از تلفیق آجر با کاشی فیروزه‌ای پوشیده شده است در کاشی‌های لایه زیرین دو بیت شعر که ماده تاریخ اتمام بنا در آن منعکس است دیده می‌شود. با محاسبه حروف ابجد کلمه «رشگ جنت» که در شعر آمده، سال 973 هجری قمری یعنی اواخر دوران شاه طهماسب، تاریخ اتمام بنا می‌باشد.

تزئینات داخلی بنا که عبارت از مقرنس‌کاری گچی است در دوره فتحعلی شاه قاجار به هزینه عبدالله میرزا دارا؛ حاکم زنجان ساخته شده و در زیر مقرنس‌کاری کتیبه‌ای به خط نستعلیق وجود دارد. در ساقه گنبد مضامینی دال بر اسامی معماران و مرمتگران دوران قاجار نوشته شده است. این بقعه در گذشته توسط دیواری از لاشه سنگ محصور بوده است.

در ورودیِ این مجموعه محدثاتی وجود دارد که شامل اطاق‌های نگهبانی و سرایداری در طرفین آن است و دیوار اطاق‌ها از نمای بیرونی به طاق نماهایی تبدیل گردیده و در وسط آن عبارت الله، محمد، علی به خط کوفی معقل نوشته شده که کلمات از ترکیب آجر و کاشی فیروزه‌ای رنگ پدید آمده و در حاشیه طاق نماها عبارت لا اله الا الله تکرار گردیده است.