غزل شماره ۳۱۳: بازآی ساقیا که هواخواه خدمتم

تعبیر :

در این فکر هستی که همه چیز را از نو شروع کنی تا جبران مافات گردد. هر چند که گناهکاری ولی راه توبه را پیش گرفتهای و از این به بعد رحمت خداوند شامل حالت می شود. خودت ذا به دست سرنوشت بسپار. اگرچه خسته و ضعیف شده ای ولی با کی همت باز هم جوان و پرانرژی م شوی به تمام اهداف و مقاصد خود می رسی. مطمئن باش آنقدر عمر می کنی که به آرزوهایت برسی.