مبحث شصتم طرح صالحین: و ایـنـک غـــزه...

این روزها کشتار زنان و کودکان بی دفاع غزه که در خون خود غوطه‌ور هستند به تفریح اصلی جنایتکاران صهیونیستی تبدیل شده و اهداف کور را بارها در نوار غزه آماج بمب‌ها و موشک‌های خود قرار می‌دهند.

این جنگ اسرائیل، جنگ خفت بار و ذلیلی صهیونیست‌ها در مقابل کودکان و زنانی است که مظلومانه در دیار خود و در مقابل چشمان ملت‌های دنیا پرپر می‌شوند و آماج بمب‌ها و موشک‌های سیاه‌دلی قومی ظالم قرار می‌گیرند.

زنان و کودکانی که سرزمین‌شان اشغال شده و از کاشانه خود رانده شده‌اند هر شب را با خواب شهادت سر می‌نهند و روز را با بسم‌الله مقاومت آغاز می کنند.

اسباب‌بازی کودکان بی‌دفاع غزه، تماشای آوار و باقیمانده خانه‌هایشان که مخروبه شده و هدیه روزهای سخت زندگی‌شان، نگریستن به کفن و تن بی جان پدران و مادران‌شان است.

کودکانی که سال‌هاست با صدای مهیب و وحشتناک بمب‌ها، موشک‌ها و تانک‌های دشمن خبیث خو گرفته‌اند و دیگر به فکر بازی‌های کودکانه خود نیستند چراکه کودکی و نشاط آن‌ها را دشمنی خونریز گرفته است.

مگر می‌شود داغ مادری که کودک خود را ازدست داده است، با زبان و قلم توصیف کرد و آیا می‌توان فرزندی که مادرش را از دست داده است، تسکین داد. بغض، گلوی انسانیت را می‌فشارد در جایی که وجدان صهیونیست‌های ظالم خفته است.

خیلی وقت است تبسم و لبخندهای ملیح کودکانه از چهره معصوم کودکان فلسطین رخت بربسته است و دیگر از بازی کودکانه فرزندان فلسطین خبری نیست.

آیا سردمداران غربی صهیونیست‌ها و حامی جلادان صبرا و شتیلا خود فرزند ندارند که چهره مظلوم، گریان، والدین از دست داده و بی‌دفاع غزه را که یاد گرفته‌اند هر لحظه منتظر شهادتی با عزت باشند را نگاه نمی‌کنند که چه پیامی در معصومیت چهره آن‌ها نهفته است.

لبخند سردمداران کاخ سفید در مقابل دوربین‌ها به نشانه حمایت از کشتار بی‌دفاعان غزه چه پیامی در بر دارد و سکوت اعراب را در مقابل این جنایات هولناک صهیونیست‌ها چه تفسیری می‌توان کرد.

مگر غربی‌ها و صهیونیست‌ها نمی‌دانند که کودکان غزه با همسالان آن‌ها در سایر نقاط دنیا هیچ تفاوتی ندارند، مگر آن‌ها نمی‌دانند که هرآنچه را برای فرزندان خود می‌خواهند، کودکان دیگر ملت‌ها نیز باید از آن برخوردار باشند.

راستی این اجازه را چه کسانی به این جلادان عصر حاضر داده‌اند که بی‌محابا و هر وقت که دلشان بخواهد به کشتار زنان و کودکان ملتی مظلوم دست بزنند.

نفرین بر قاتلانی که در تاریخ بشریت صفحات ننگینی را از آن خود کرده‌اند و همیشه بر تارک سیاهی و ظلمت، نقش خود را تکرار می‌کنند.

ظلم و قساوت صهیونیست‌های جنایتکار به جایی رسیده است که امروز به ذلیل‌ترین رژیم دنیا تبدیل شده‌اند و سلاح‌های هولناک نابخردی خود را چنان سرب داغ بر دل و جان‌های مردمی بی دفاع می‌ریزند.

صدای مسلسل‌ها، تانک‌ها و توپ‌های این ضعیف‌ترین نامردمان روزگار، گوش خود آن‌ها را کر کرده است و وای مادرهای جان آزرده را نمی‌شنوند که از ستم‌های آنان در هر کوی و برزن زاری می‌کنند.

مزدوران از خدا بی‌خبری که کشتی خودکامگی‌شان را بر موج خون کودکان و زنان مظلوم غزه می‌رانند و حتی به زمین‌های کشاورزی فلسطین رحم نمی‌کنند و صهیونیست‌ها این کشتزاران را هم با خون مردم غزه آبیاری می‌کنند.

و به قول فریدون مشیری که سروده "شرم تان باد ای خداوندان قدرت" را در محکومیت جنایات صهیونیست‌ها سرود که: آنچه بیداری ندارد خواب مرگ بی‌گناهان است و وجدان شماست.

مسئولان نهادهای بین‌المللی که در خواب خفته‌اند و پنبه‌ای شیطانی در گوش خود فرو برده‌اند و ندای مظلومیت ملتی ستم‌دیده را نمی‌شنوند، اگر برای اهداف شوم خود در جهان بود هر روز قطعنامه‌ای صادر می‌کردند و امروز دریغ از قطعنامه‌ای که توسط شورای مسموم امنیت در محکومیت جنایات صهیونیست‌ها صادر شود.

مدعیان حقوق بشر غربی که به کشتن حیوانی در نقطه‌ای از دنیا عکس‌العمل نشان می‌دهند چرا در مقابل کشتار انسان‌های بی‌دفاع غزه سکوت کرده‌اند.

مگر آنان که داعیه حقوق بشری دارند و دم از آزادی انسان‌ها و دموکراسی می‌زنند، نمی‌دانند که در زمان جنگ و در میدان جنگ، زنان و کودکان، امدادگران و خبرنگاران طبق کنوانسیون‌های جهانی باید مصون از آسیب باشند. پس چرا بی‌توجه به قواعد بین‌المللی تمام خطوط قرمز انسانی، حقوقی و قانونی را زیر پا می‌گذارند.

فقط این نکته واضح و روشن است، طبق نوید و وعده الهی عاقبت ظالمین و مستکبرین که پوچی و بیهوده‌گی خود را تا به حال اثبات کرده‌اند، این پیام الهی است که می‌فرماید: نصر من‌الله و فتح قریب.

یادداشت از صلاح زارعی خبرنگار ایسنا- منطقه کردستان