غزل شماره ۱۸۰: ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

تعبیر :

همه ی کارها را به شوخی و خنده نگیر. مردم ر مسخره نکن چون با این کار دل دیگران را می شکنی. باطعنه و نیش سخن نگو و به آشفته حالی و گرفتاری مردم خنده نکن. شاید وقتی تو هم گرفتار شوی. این کار را ترک کن تا همیشه مورد قبول مردم واقع شوی و راهت را بیابی.