قرار شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان

بسم الله الرحمن الرحیم

انـسـان غـالبـا در دوران زنـدگـى دنـیـا، از هـدف اصـلى غـافـل مى شود و به گونه اى رفتار مى کند که گویى، همیشه در دنیا خواهد ماند. یاد مرگ و قـیـامـت، مـایـه تـذکـر و تـنـبـه اسـت کـه هـدف را فـرامـوش نـکـنـد و اعـمـال و تصمیمهاى خویش را با توجه به هدف تنظیم کند.از این رو، در روایات بسیارى، یاد مـرگ و قـیـامـت مـورد تـشـویـق قـرار گـرفـتـه اسـت؛ بـطـور قـطـع فـرد عـاقل، زندگى حقیقى خود را با زندگى خیالى دنیایى عوض نمى نماید. بعلاوه، یاد مرگ و قـیـامـت، زنـدگـى دنـیا را از انسان سلب نمى کند بلکه به آن معناى دیگر و جهت درست مى دهد. آیـات و روایـات، بـا تعبیرات مختلف، انسان را به یاد آورى مرگ و قیامت توصیه و از عواقب غفلت و بى توجهى به آن، برحذر مى دارد.

على (علیه السلام) فرمود:   (اذکروا هادم اللذات و منغض الشهوات و داعى الشتات)   به یاد آورید منهدم کننده لذتها، تیره کننده خواهشها و خواننده به سوى پراکندگى را. و در جـاى دیگر با هشدار به اینکه موت فراگیر است، مى فرماید خودتان را براى مرگ آماده کنید: (عبادالله! ان الموت لیس منه فوت فاحذروا قبل وقوعه و اعدوا له عدته فانکم طرد الموت ... فاکثروا ذکر الموت عند ما تنازعکم الیه انفسکم من الشهوات) بـنـدگـان خـدا! هـرگـز از مـرگ، گـریـزى نـیـسـت و نـمـى تـوان از آن گـذشت. پس بترسید قبل از وقوع آن و هر چه را براى مرگ لازم است آماده کنید، زیرا مرگ، همه شما را فرا مى گیرد ... پس هنگامى که نفستان به طرف شهوتها اشتیاق پیدا مى کند مرگ را بسیار یاد کنید. البـتـه یـاد مـرگ هـنـگـامـى سـودمـنـد اسـت کـه بـه دنـبـال آن عمل باشد. على علیه السلام فرمود:   (طوبى لمن ذکر المعاد و عمل للحساب و قنع بالکفاف و رضى عن الله)   خوشا به حال کسى که معاد را به یاد آورد، براى روز حساب کار کند و به حد کفاف قانع و از خداوند خشنود باشد.