پاسخ به:قرار شب بیست و دوم ماه مبارک رمضان
یک شنبه 29 تیر 1393 6:24 AM
آدم خودپسند، به خود مغرور است و تصوّر مىكند كه در نزد خدا مقامى دارد، و خود پسندى او را وادار مىكند تا خود را ستایش و تعریف كند و به فكر و عمل و عقل و خردش ببالد و در نتیجه از استفاده و مشورت با دیگران و درخواست و پرسش مطلبى خوددارى مىكند و مستبد و خود رأى بار مىآید، و از پرسش مشكلات از آن كسى كه داناتر است خوددارى مىكند، و چه بسا به نظر غلطى كه از ذهنش گذشته است، مغرور، و دلخوش است كه از جمله نظرات اوست، نه نظرات دیگرى، و پافشارى مىكند و به نصیحت و اندرز گوش نمىدهد، بلكه به دیگران به چشم حقارت مىنگرد، این چیزها و نظایر اینها از آفات خودپسندى است.
منبع ( مجموعه ورام، آداب و اخلاق در اسلام / ترجمه تنبیه الخواطر / 393 )
تبیان
گـر تو خواهی که بیابی زجهان راه نجات
بر محمّد تو بگو از دل و جان صلوات.
