پاسخ به:قرار شب چهاردهم ماه مبارک رمضان
شنبه 21 تیر 1393 12:40 PM
ب نظر من درسته ک در برابر نعمتایی ک واسمون شیرینه باید شکرگزار باشیم ولی شکرگزاری اونجایی قشنگتر و لذت بخش هست ک وقتی مصائبی تو زندگیمون وارد میشه بعدش از ته دل خالصانه بگیم خدایا شکرت! فرض کنید یکی بچه دار میشه ولی بچش یا معلوله یا عقب مونده یا... این شخص اگه با هربار دیدن بچش بگه خدایا شکرت و هیچ وقت ب خدا شکایت نکنه بابت این مشکلش، این میشه شکرگزاری خالصانه...
و همینطور مصائبی چون از دست دادن عزیزان یا شکست تو مراحل مختلف زندگیمون و...
کاش ک ایمانمون ب حدی قوی باشه ک تحت سخت ترین مصائبم رحمت و لطف خدا رو از یاد نبریم و همواره شکرگزار نعمتای الهی باشیم و هروقت ی گرفتاری واسمون پیش اومد بگیم خدایا شکرت! میتونست ازین بدترم بشه...
سلام.قبول دارین تو سختی ها خدارو شکر کردن کار هرکسی نیست؟خیلی سخته ادم یه عزیزی رو از دست بده بعد بگه خدایا شکرت شاید میخواست بدتر بشه.شاید ادم چند وقت بعدش بگه ها که من خودم هم اینجوریم بعدش میگم شاید یه حکمتی در کار بوده ولی اون لحظه گفتن به نظرم کار معصومین و اماماست.کاش ورد زبونمون بشه این جمله خدایا شکرت راضی ام به رضای تو
از همه دل بریده ام،دلم اسیر یک نگاست،تمام آرزوی من زیارت امام رضـــــــــاست