هر روز با یک غزل از حافظ

بازآي و دل تنگ مرا مونس جان باش

وين سوخته را محرم اسرار نهان باش

زان باده كه در ميكده ي  عشق فروشند

ما را دو سه ساغر بده و گو رمضان باش

در خرقه چو آتش زدي اي عارف سالك

جهدي كن و سر حلقه رندان جهان باش

دلدار كه گفتا به توام دل نگران است

گو مي رسم اينك به سلامت نگران باش

خون شد دلم از حسرت آن لعل روان بخش

اي درج محبت به همان مهر و نشان باش

تا بر دلش از غصه غباري ننشيند

اي سيل سرشك  از عقب نامه روان باش

حافظ كه هوس مي كندش جام جهان بين

گو در نظر آصف جمشيد مكان باش