مبحث پنجاه و پنجم طرح صالحین "چرا و چگونه دعا کنیم؟"

امام على عليه السّلام فرموده است كه چنين است :

«إذا فَرَغَ اءحدُكُم مِن الصّلاةِ فليَرفع يدَيهِ إ لى السّماء و لينصِب فى الدّعاء فقال :

عبد اللّه بن سباء يا اءمير المؤ منين اءليس اللّه فى كلّ مكان ؟ قال عليه السّلام : بلى

قال : فلِمَ يرفَعُ العبدُ يدَيهِ إ لى السَّماءِ؟

قال عليه السّلام : اءما تقرءُ «و فى السّماء رزقكم و ما توعدون ؟»

فَمِن اءين يُطلَبُ الرِّزقُ إ لّا مِن مَوضعِه ،

و موضِعُ الرّزقِ و ما وعد اللّه عزّوجلّ السّماءُ؛⁽³⁹³⁾»

وقتى كسى از شما از نماز فارغ شد دستانش را بلند كرده و به سوى آسمان نگاه دارد و دعا كند.
«عبد اللّه بن سبا» پرسيد: يا امير المؤ منين ، مگر خدا در همه ى مكانها نيست ؟
آن حضرت فرمود: چرا، خداوند در همه جا هست .
«عبد اللّه بن سبا» گفت : پس چرا بندگان او در هنگام دعا كردن دست هايشان را به سمت آسمان بلند كنند؟
حضرت امام على عليه السّلام فرمود: آيا قرآن را نخوانده اى كه مى فرمايد: و رزق و روزى شما و آنچه را كه وعده داده شده ايد، در آسمان است » شما روزى را بايد از جايگاه خودش طلب كنيد، و مكان روزى و آنچه را كه خداوند به بندگانش وعده داده است از ناحيه ى آسمان است .
لذا مى فرمايد: موقع دعا بايد دست هايتان را به سمت آسمان بلند كنيد، و جمله «و ما توعَدون » را چنين تفسير كرده اند:

«اءى مِن الثّوابِ، لِاءنّ لاجنّةَ فوقُ السّماءِ السّابعة ؛»

ثواب اعمال و پاداش كارهاى شما مؤ منين جايگاهش آنجاست ، چون بهشت بالاى آسمان هفتم است .

«اءو لِاءنّ الاءعمالَ و ثوابَها مكتوبة مقدّرة فى السّماء؛⁽³⁹⁴⁾»
 

جزاى اعمال و ثواب و پاداش آن در آسمان براى شما تنظيم مى گردد.

پس به خاطر سه چيز دستهايتان را به وقت دعا كردن به سوى آسمان بلند كنيد:

1. جايگاه روزى ؛
2. ثواب و پاداش اعمال ؛
3. و بهشت زيباى خدا كه بر فراز آسمان هفتم است .