گشت و گذار یک روزه در طبیعت کردستان
یک شنبه 25 خرداد 1393 2:57 AM
پارک جنگلی آبیدر معروف ترین جایی است که از طبیعت سنندج باید ببینید. کوه آبیدر که شهر زیبای سنندج در دامنه آن قرار دارد ارتفاعی حدود 2500 متر دارد. این کوه به عنوان یکی از تفرجگاه‌های اصلی مردم شهر سنندج به شمار می‌رود. برخی از مکان های گردشگری مشهور آن عبارت‌اند از: کانی شفا، ماماتکه، گویزه کویر، خضر زنده (خیرزنه)، تاقه‌دار، امیریه، هفت آسیاب، بان شلانه، کچک(سنگ) قرآن، کانی کچک و قله آبیدر که پناهگاهی هم برای کوهنوردان در آنجا ساخته شده‌است.
آن چه مورد محبوبیت این کوه شده‌است، نزدیکی آن به شهر سنندج، بلند بودن آن نسبت به تپه‌های اطراف و از همه مهم‌تر، وجود چشمه‌های زیر زمینی فراوان آن است. در واقع واژه آبیدر (آب‌به‌در) به معنی جایی است که از آن آب فراوان تراوش می‌کند. افراد بسیاری (به ویژه در تعطیلات) به این تفرجگاه می‌روند و از منظره شهر سنندج دیدن می‌کنند.
از جمله جاهای دیدنی پارک آبیدر وجود بزرگترین سینمای روباز جهان با گنجایش 10هزار نفر است که در آن برنامه های عمومی مثل مسابقات فوتبال و فیلم های سینمایی نمایش داده می شود. همچنین وجود درختان انبوه، شهربازی و از همه مهم تر دید منظره شهر بر زیبایی این پارک می افزاید.
سد مخزنی قشلاق بر روی رودخانه قشلاق در ده کیلومتری شمال سنندج روی کوههای منطقه (ساتله و تیرگرا) احداث شده است. دریاچه پشت این سد 11 کیلومتر طول دارد و وسعتی معادل 934 هکتار را در بر می گیرد و با توجه به سطح دریا و حجم آب، زمینه مناسبی برای انواع ورزش های آبی به وجود آورده است.
این دریاچه همچنین محل زیست ماهیان مختلف از خانواده کپور ماهیان است که از آن جمله می توان به ماهی عروس، شاه کولی، سیاه ماهی، آلبورنوس کاپیتو، ماهی سیاه و سس ماهی اشاره کرد. به همین دلیل شرایط ماهی گیری تفریحی نیز فراهم شده است. دریاچه پشت سد با فضای سبز و جنگل کاری اطراف از دیدنیهای جالب توجه شهر محسوب می شود. همچنین امکانات تفریحی و اسکله قایقرانی دریاچه هر ساله تعداد زیادی از علاقه مندان به ورزش های آبی را به سوی این مکان جذب می کند.
دشت های بانه سرسبز و خنک و پرآب هستند. به هر کدام از این دشت ها که بروید می توانید رودخانه ها و رودهایی را ببینید که مثل رگی پر خون در دشت می خروشند. در محدوده شهرستان بانه دو دشت تال و شوی واقع شده‌اند. مساحت گسترده دشت تا 1800 هكتار و مساحت دشت شوی حدود 2 هزار هكتار است. در گستره دشت تال رودخانه‌های سید سارم و زروار جاری‌اند كه در نهایت به رودخانه گلوی سرازیر می‌شوند. در دشت شوی، رودخانه‌های شوی و نژو جریان دارند كه در نهایت به رودخانه گلوی ملحق می‌شوند. در این دشت انواع گیاهان یافت می‌شود و به‌همین دلیل، در بهار و تابستان چشم‌اندازی سبز و با طراوت دارد.
جنگل جزئی جداناشدنی از طبیعت غرب ایران و کردستان است. در بانه هم جنگل های سرسبز گسترده ای خواهید دید که مساحت آنها در حدود 50 هزار هكتار برآورده شده است. دامنه‌های‌غربی كوه‌های گردنه خان، مرز شرقی جنگل‌های شهرستان بانه است و از این ناحیه به طرف غرب جنگل‌های آن همانند جنگل‌های مریوان با درختان فراوان و متراكم، سرسبزتر می‌شوند.
در مریوان هم جنگل های گستره ای به چشم می خورد که مساحتشان حدود 185هزار هکتار برآورد می شود. این جنگل ها از گاران گورجه تا انتهای غربی روستای شیخ عطار ادامه پیدا می کنند. دشت مرتفع غربی کوه های زاگرس باعث متراکم کردن ابرهای باران زای مدیترانه ای می شود و شرایط بسیار خوبی را برای تولید پوشش جنگلی در این منطقه فراهم آورده است.
این دشت در شهرستان كامیاران واقع شده است و دو قسمت دارد. قسمت جنوبی آن در استان كرمانشاه و حوزه شمالی آن نیز در آبادی ورله در استان كردستان واقع شده است. مساحت این دشت 17 هزار و 400 هكتار و ارتفاع آن از سطح دریا یکهزار و 400 متر است. این دشت یكی از زیباترین و جذاب‌ترین دشت‌های استان كردستان به ویژه از نظر چشم‌اندازهای زیبا محسوب می‌شود.
