ناآگاهی از حقیقت مرگ

از امام ابوالحسن الهادی علیه‏السلام، پرسیدند: آقا جان چرا مسلمانان، مرگ را خوش ندارند؟ 
امام علیه‏السلام فرمود: «چون آنها از حقیقت مرگ ناآگاهند، از این رو خوش ندارند، در صورتی که اگر آگاه باشند و از اولیای خدای عزوجل نیز باشند هر آینه از مرگ استقبال خواهند کرد و خواهند دانست که آخرت بهتر از دنیاست.» آن گاه امام علیه‏السلام رو به یارانش کرد و به ایشان فرمود: 
«چرا یک بچه و یا یک دیوانه از مصرف دارویی که باعث بهبودی جسم و برطرف کننده درد آنهاست، خودداری می‏کنند؟» در پاسخ عرض کردند: چون از فایده دارو آگاه نیستند. امام علیه‏السلام فرمود: 
«سوگند به خدایی که محمد را به راستی و حق فرستاده است هر کس برای مرگ آماده باشد مردن برای او سودمندتر از آن دارویی است که شخصی را معالجه می‏کند، بدانید که مردم اگر بدانند که چه نعمتهایی به ایشان داده می‏شود، هر آینه تقاضای مرگ خواهند کرد و بیش از آن چه که یک عاقل دوراندیش دارو را برای دفع بیماریها و جلب سلامتی دوست دارد، آن را دوست خواهند داشت.» [1] . 
امام علیه‏السلام در حدیث دیگری از حقیقت و واقعیت مرگ پرده برداشته و می‏فرماید که هرگاه مؤمن در آستانه مرگ قرار گیرد، شایسته است که غمگین نباشد و بی‏تابی نکند، امام علیه‏السلام به عیادت یکی از اصحابش که مریض بود، رفت و به او که از فرارسیدن مرگ بی‏تابی می‏کرد و می‏گریست، فرمود: 
«ای بنده خدا، تو از مرگ به خاطر آن که حقیقت آن را نمی‏شناسی بیمناکی، آیا وقتی که بدنت چرکین شود و آلوده باشی و از زیادی کثافت و چرک ناراحت باشی و به زخم و بیماری واگیر مبتلا شوی، چه می‏کنی، در حالی که می‏دانی شستشوی در حمام تمام آنها را برطرف می‏کند، آیا نمی‏خواهی وارد حمام شوی و همه پلیدیها را از تنت بشویی؟ یا این که ناراضی خواهی بود که وارد حمام شوی و همه آنها در بدنت بماند؟» 
آن بیمار، فوری عرض کرد: چرا یابن رسول الله! - درود و سلام خدا بر تو و خاندان تو باد - حتما در آن حال علاقه‏مندم به حمام وارد شوم. سپس امام علیه‏السلام در پاسخ وی فرمود: 
«آن حمام همان مردن است و آخرین چیزی است که تو را از گناهانت خلاص می‏کند و از بدیها پاک می‏سازد و چون بر تو مرگ وارد شود و قرین آن گردی از هر غم و اندوه و رنجی نجات میابی و به هر شادی و سروری نایل می‏گردی...» بیمار با شنیدن آن سخنان آرام گرفت و به آسانی جان داد و تسلیم فرمان خدا شد. [2] .به راستی در خواب مرگ رفتن باعث آسایش مؤمن است از غمها و رنجهای دنیا و باعث ورود انسان به سرای پر از نعمتی است که گرفتاری و بیچارگی در آن جا نیست. 

پی نوشت ها: 
[1] معانی الاخبار صدوق. 
[2] همان مصدر.