اسنودن چگونه ردپاهای خود را پاک می‌کرد؟

همیشه این سؤال مطرح بوده که اسنودن از چه برنامه‌ای برای مخفی‌کاری‌های خود استفاده می‌کرد؛جواب این سؤال به تازگی مشخص شده است.

قطعاً نام ادوارد اسنودن با افشاگری‌های بی سابقه‌اش در تاریخ ثبت شده است. هنگامی که مجله تایم شخصیت پاپ فرانسیس را به عنوان شخصیت سال 2013 معرفی کرد، سر و صداهای بسیاری از گوشه و کنار علیه این تصمیم تایم به پا شد. افشاگری‌های اسنودن بدون شک دید همه را نسبت به اینترنت و حریم خصوصی آن متحول کرد.
اما همیشه این سؤال مطرح بوده که اسنودن چگونه به دور از دید نهادهای نظارتی، به راحتی و بدون گذاشتن هیچ ردی به مهم‌ترین اطلاعات NSA آمریکا دسترسی داشته و آن‌ها را منتشر کرده است.
ظاهراً اسنودن از برنامه Tails برای انجام کارهای خود استفاده می‌کرد؛ ورژنی خاص از سیستم عامل لینوکس که به اسنودن اجازه می‌داد از شبکه Tor و دیگر ابزارها به شکلی کاملاً ناشناس استفاده کند. این برنامه تنها از ابزارهای ذخیره سازی خارجی استفاده می‌کند و هیچ چیزی را به شکل Local در خود ذخیره نمی‌کند. این ویژگی فرصتی را برای اسنودن به منظور گفتگوهای پنهانی و مخفی‌کاری‌هایش فراهم می‌کرد، بدون اینکه هیچ ردی از خود به جای بگذارد. البته Tails کامل و بی نقص نیست و مواردی مبنی بر وجود حفره‌هایی امنیتی در آن گزارش شده است.
او همچنین از سرویس ایمیل مطمئنی به نام Lavabit استفاده می‌کرده که بعد از افشاگری‌های اسنودن تحت فشار FBI قرار گرفت و در نهایت به گفته لادار لوینسن، رییس این شرکت، بین لو دادن اطلاعات کاربران و بستن شرکتش گزینه دوم را انتخاب کرد!
اسنودن هر چند در فرار از دست FBI و عزیمت به روسیه موفق بود، اما اوج هنر او در استفاده از برنامه‌هایی بود که بدون گذاشتن ردپا به اطلاعات مورد نظرش دسترسی پیدا کند.