انفاق .

آداب انفاق كردن .

قرآن :.
((اى كسانى كه ايمان آورده ايد, از چيزهاى پاكيزه اى كه به دست آورده ايد و از آن چه براى شما از زمين برآورده ايم انفاق كنيد و در پى ناپاك آن نرويد كه از آن انفاق نماييد, در حالى كه آن را (اگر به خودتان مى دادند)جز با چشم پوشى (و بى ميلى ) نسبت به آن , نمى گرفتيدو بدانيد كه خداوند بى نياز ستوده است )).
((هـرگـز بـه نيكوكارى نخواهيد رسيد تا از آن چه دوست داريد انفاق كنيد و از هرچه انفاق كنيد قطعا خدابدان آگاه است )).
ـ مـعـمـر بـن خـلا د : ابـوالحسن الرضا(ع )هرگاه غذا مى خورد, قدحى برايش مى آوردند و كنار سفره اش مى گذاشتند وحضرت از بهترين غذاهايى كه برايش مى آوردند مقدارى برمى داشت و در آن قـدح مـى گذاشت و سپس دستور مى داد آن رابه مستمندان بدهند و آن گاه اين آيه راتلاوت مى كرد : ((نخواست به عقبه پا نهد))سپس فرمود : خداى عزوجل مى دانست كه هر انسانى توانايى آزاد كـردن بنده اى راندارد, از اين رو راه (هاى ديگرى هم براى )رسيدن به بهشت براى آنان قرار داد.
ـ امام صادق (ع ) شكر صدقه مى داد به ايشان عرض شد : آيا شكر صدقه مى دهيد؟ 
فرمود : آرى , شكر را از هر چيز ديگرى بيشتر دوست دارم و از اين رو خوش دارم آن چه را دوست تر دارم صدقه دهم .

ـ ابوالطفيل : على (ع ) جامه اى خريد واز آن خوشش آمد, لذا آن را صدقه داد.
ـ امام على (ع ) : هر كه به عوض يقين داشته باشد, داد و دهش كند.
ـ امـام صـادق (ع ) : مـردم مـديـنـه زكـات فـطر را به مسجد رسول خدا مى آوردند درميان آن ها خـوشه هاى خرمايى به نام جعرود(خرماى خشك ريز) و خوشه هايى به نام معافاره نيز وجود داشت ايـن دو نـوع خـرمـاهـسـتـه درشـت و كـم گـوشـت و اندكى تلخ مزه بودند رسول خدا(ص ) به خـارص    ((12)) فـرمود :اين دو نوع خرما را براى آنان ارزيابى مكن تا بلكه خجالت بكشند و از اين ها نـيـاورنـدپـس , خـداونـد ايـن آيـه را نـازل فـرمـود : ((اى كـسـانـى كـه ايـمـان آورده ايـد, ازـ چيزهاى پاكيزه اى كه به دست آورده ايد انفاق كنيد )).