یوگای خنده چیست ؟

تاریخچه یوگای خنده:

در سال 1995، دکتر "مادان کاتاریا" ، پزشکی اهل شهر بمبئی هند تصمیم گرفت مقاله ای به نام "خنده - بهترین دارو" رو برای مجله سلامتی " پزشک خانواده من "بنویسه . نتیجه تحقیقاتی که برای این مقاله انجام داده بود تا حد زیادی او رو شگفت زده کرد.

طی دهه های گذشته تا کنون در تحقیقات علمی، تاثیر مثبت خنده به عنوان مکملی برای پیشگیری و دارو درمانی مورد اثبات قرار گرفته.

دکتر کاتاریا به طور خاص تحت تاثیر یافته های یک روزنامه نگار آمریکایی به نام "نورمن کازینز" قرار گرفته بود که در سال 1964 ، با وجود یک بیماری خطرناک در او تشخیص داده شده بود و حداکثر 6 ماه به زنده بودن او امید بود ، توانست با انجام خنده بعنوان شکل اصلی درمان خودش رو به طور کامل شفا بده. او در سال 1991 یعنی 27 سال پس از تشخیص بیماریش جان سپرد!

دکتر کاتاریا صبح روز سیزدهم مارچ 1995 با چیزی که فکر میکرد یک ایده بزرگه از خواب برخاست: او باید یک کلوب خنده راه مینداخت!

ساعت 7 بعدازظهر همون روز، او به پارک نزدیک خونه اش رفت و به نحوی 4 نفر رو در اونجا ترغیب کرد که با او بخندن! این گروه کوچک به سرعت در عرض چند روز تبدیل به یک گروه 50 نفره شد. کار به این صورت بود که اونها به نوبت جوک و حکایات خنده دار تعریف میکردن.

در عرض چند روز جوکهای اونها ته کشید و شرکت کنندگان شروع کردند به شکایت کردن. اونها دیگه نمیخواستن به جوک های تکراری و حکایات کهنه و مبتذل گوش بدن.

دکتر کاتاریا به جای اینکه به بی نتیجه موندن این آزمایش فکر کنه، به ایده ای دست پیدا کرد. او مشاهده کرد که وقتی توی جمعی، جوک یا حکایتی تعریف میشد حتی اگه خیلی هم خنده دار نبود و کسی شروع به خندیدن میکرد، خنده اون یک نفر کافی بود که بقیه جمع رو بخندونه. فهمید که خنده مُسری یه. او با ایده خنده بی دلیل، آزمایش کرد و خیلی خوب جواب داد!

همسر او " مادوری کاتاریا" یک مربی هاتا یوگا بود که در ایجاد نوعی از یوگا در اتصال با خنده به او کمک کرد. آنها به کمک هم ، رشته تمرین های خنده ساده ای رو با تمرین تنفس آرام یوگا (پرانایاما) برای حداکثر تاثیر مثبت طراحی کردند. 

یک روزنامه نگار، ماجرای این گردهمایی غیرمعمول بزرگسالان رو که در محل عمومی مانند کودکان رفتار میکردند شنید و یک مقاله در موردش در یک روزنامه محلی نوشت. مردم با الهام از این موضوع ، شروع کردند به رفتن پیش دکتر کاتاریا که ازش برای اینکه چگونه باشگاههای خنده خودشون رو راه بندازن، مشاوره بگیرن. از شروع این موضوع در سال 1995، این ایده منحصربفرد بصورت یک جنبش جهانی اجتماعی، منجر به شکل گیری هزاران کلوب خنده آزاد و عمومی در 5 قاره دنیا شد و کلوبهای خنده در رسانه های بزرگ در سراسر جهان از تلویزیون و رادیوگرفته تا رسانه های خبری برجسته و خبرساز شد.

یوگای خنده آمریکا تا حد زیادی مدیون کار بزرگ روانشناسی به نام استیو ویلسون است که دکتر کاتایا و همسرش رو در سال 1999 برای یک ماه و نیم به آمریکا دعوت کرد و اولین کسی بود که اون دو نفر رو در معرض رسانه های آمریکا قرار داد.

سال 2004 یک آمریکایی دیگر فرانسوی تبار به نام سباستین جنری به شدت به این موضوع علاقمند شد و به هند رفت تا آموزشهای در اینخصوص رو از دکتر کاتایا یاد بگیره. پس از اون ، سباستین عهده دار عنوان مدیر عملیات جهانی برای یوگای خنده بین المللی برای 2 سال شد و آموزش مربی های خبره برای یوگای خنده رو برای دکتر کاتاریا در آمریکا تسهیل کرد و باعث ترویج یوگای خنده از طریق رسانه ملی شد. او اولین کنفرانس آمریکایی یوگای خنده رو در سال 2006 برگزار کرد که منجر به پوشش ملی تلویزیونهایی چون CNN، آسوشیتدپرس و کمی بعد در ABC ، شوی اپرا وینفری و بسیاری دیگر از رسانه ها شد.

یوگای خنده بعنوان یک آزمایش اجتماعی ایجاد شد و هنوز هم در درجه اول بعنوان یک زمینه اجتماعی قرار داره. ایده اصلی اون اینه : "بدون هیچ دلیلی بخند" . یوگای خنده یک تمرکز خیلی قوی در بیان بازیگوشی کودکانه داره.

سلامتی خنده یک تمرین تندرستی کامل هستش که ترکیبی است از یوگای خنده، قدرت تنفس ، حرکت، صدا، بازیهای جمعی ، یک روش کم هزینه است که مبتنی بر علم و روانشناسی شاختی است. یوگای خنده پر از چیزهای سرگرم کننده و پر از خنده است، در حالی که هیچ چیز خنده داری در مورد آن وجود نداره!

یوگای خنده بعنوان یک طب مکمل جایگزین و در خیلی پیشرفته ترش بعنوان یک وسیله کمکی برای توسعه شخصی عمل میکنه. اون یک ابزار قدرتمنده که امروز توسط خیلی از حرفه ای ها در سراسر جهان به کار میره که به شاگردانشون برای خندیدن کمک میکنن تا در طول زندگیشون تا زمانی که قراره از دنیا برن، بتونن از زندگیشون لذت ببرن و به طور کامل زندگی کنند.