0

مبحث چهل و سوّم طرح صالحین: بهار

 
morteza237
morteza237
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : دی 1391 
تعداد پست ها : 1979
محل سکونت : خراسان رضوی

پاسخ به:مبحث چهل و سوّم طرح صالحین: بهار
چهارشنبه 6 فروردین 1393  1:49 PM

انواع بهار و بهره ما از آن

وقتی واژه‏ی «بهار» را می‏شنویم، ناخود آگاه بهار طبیعت یعنی شکوفا شدن گل‏ها و سبزه‏ها، رویدن برگ‏ها و جوانه زدن درختان، در ذهن ما تداعی می‏شود؛ اما وقتی از عینک دین به این کلمه بنگریم، متوجه می‏شویم که از نظر آموزه‏های دینی، بهار، منحصر به طبیعت نیست، بلکه هر چیزی بهارِ متناسبِ خودش را دارد که ذیلا به برخی از آنها اشاره می‏کنم:

1) بهار دل‏ها: از نظر آموزه‏های دینی، دل انسان‏ها نیز بهار دارد، و بهار آن قرآن است. چنانکه حضرت علی(ع) در این زمینه می‎فرماید:

«تَعَلَّمُوا الْقُرْآنَ فَإِنَّهُ رَبِيعُ‏ الْقُلُوبِ»

بیاموزید قرآن را پس به درستی که قرآن، بهار دل‏هاست.

2) بهار قرآن: قرآن کریم به عنوان کلام الهی و معجزه جاوید و ماندگار پیامبر اعظم(ص) بهترین راهنمای بشر می‏باشد. از همین رو، تلاوت و تدبر در آیات آن، از اهمیت و ارزش خاصی برخوردار است، اما با این حال تلاوت قرآن در ماه مبارک رمضان، مورد تاکید و سفارش فراوان واقع شده است. تا آنجا که امام باقر(ع) فرمود:

«لِكُلِّ شَيْ‏ءٍ رَبِيعٌ وَ رَبِيعُ الْقُرْآنِ شَهْرُ رَمَضَان»

هر چیزی بهاری دارد و بهار قرآن ماه رمضان است.

3) بهار مؤمن: امام صادق (ع) فرمود:

«الشِّتَاءُ رَبِيعُ الْمُؤْمِنِ يَطُولُ فِيهِ لَيْلُهُ فَيَسْتَعِينُ بِهِ عَلَى قِيَامِهِ وَ يَقْصُرُ فِيهِ نَهَارُهُ فَيَسْتَعِينُ بِهِ عَلَى صِيَامِ»

زمستان بهار مؤمن است. شبش بلند است و كمك عبادت است، و روزش كوتاه است و كمك روزه است.

4) بهار جهان: امام صادق (ع) در راستای تبیین ابعادی وجودی پیامبر اعظم(ص) فرمود:

«ابْتَعَثَهُ رَحْمَةً لِلْعِبَادِ وَ رَبِيعاً لِلْبِلَادِ»

او را بر انگيخت تا رحمت بر بندگان باشد و بهار براى جهان.

5) بهار مردم: در زیارت حضرت ولی عصر (ع) می‏خوانیم:

«اَلسَّلَامُ عَلَى رَبِيعِ الْأَنَام»

سلام بر تو ای بهار مردمان.

و اما اینک که طبیعت، دچار تحول عظیم شده و با تمام توان از بهار بهره‏مند شده و جان دوباره به خود می‏گیرد، سهم و بهره‏ی ما از بهار چیست؟

آیا قدمی هرچند کوچک در راستای زدودن زنگارهای دل و جان‏مان برداشته‏ایم؟

آیا دل خود را با قرآن که بهار دل‏هاست، پیوند زده‏ایم؟

آیا در جهت همانند سازی عملکردمان با دستورات و سفارشات رحمت عالمیان و بهار جهان (یعنی پیامبر اعظم«ص») گامی برداشته‏ایم؟

آیا در عمل و گفتار، پیرو و منتظر واقعیِ بهارمردمان (یعنی حضرت ولی عصر«عج») بوده‏ایم؟

و کلام آخر اینکه! طبیعت به طور نمادین، در حال جبران کاستی‏های خویش برآمده و روند رویش را با اشتیاق وصف ناپذیری طی می‏کند. ما هم نگاهی به خود بیاندازیم و به اوضاع و احوال خود بنگریم که آیا در حال رویش فضائل هستیم یا ریزش فضائل؟

نکند سهم و بهر‏ه‏مندی ما از بهار، کمتر از طبیعت باشد.

خدایا چنان کن سرانجام کار                              تو خوشنود باشی و ما رستگار

تشکرات از این پست
دسترسی سریع به انجمن ها