متن اشعار اجرا شده توسط حاج محمود کریمی

مانده ام تنها سالار مضطر من

بعد از تو شد خاك عالم بر سر من

پس از تو بي يار و ياور در دل صحرا

كارواني بي پناه و يك زن تنها

گر چه از پا درنياورد زخم شمشيرم

روي خاك غم نوشتم بي تو مي ميرم

به خدا با دست بسته ام

به زمين هر جا نشسته ام

نقش كردم عشق من حسين

به سر انگشت خسته ام

وقتي نامت مي آمد بر لب من

لبهاي تو مي گفت زينب من

مانده ام تنها سالار مضطر من

بعد تو شد خاك عالم بر سر من

پر شد از خون سرت جام قنوت من

اين چنين بشكسته شد مهر سكوت من

زينب تنها و درد و بزم نامردان

آن لبان و خيزران و آيه قرآن

گرچه بودم دركنار تو

دل تنگم بيقرار تو

شيشه قلب مرا شكست

دل سنگ نيزه دار تو

هر كجايي نام تو مشق زينب

مي نويسم روي قبرم عشق زينب

مانده ام تنها سالار مضطر من

بعد تو شد خاك عالم بر سر من

مي شود سر درونم از رخم خوانده

يادگارت بين خاك شام جامانده

با نفسهايش تو را يكدم صدا مي زد

پيش چشم تر من دست و پا مي زد

ز پس چشمان بسته اش

به روي پاي شكسته اش

ز رخت خون آبه پاك كرد

به دو دست پير و خسته اش

چه گذشته در ويرانه بر دل من

كه نسيم باز او قاتل من

مانده ام تنها سالار مضطر من

بعد تو شد خاك عالم بر سر من

هر زماني كه مي آمد ناله مادر

روي نيزه بغض مي كرد ساقي لشگر

حاجت مرهم ندارد زخمي احساس

درد بي درمان زينب دوري عباس

شفق مه روي نيزه شد

ز كدامين سو به نيزه شد

نه ز جاي خنجر عدو

سرش از پهلو به نيزه شد