مبحث چهل و یکم صالحین: پیشواز بهاران

هنوز یک ماهی تا عید نوروز مانده، اما هستند خانواده هایی که پیشتر از اینها خانه تکانی عید را شروع کرده اند، حسابی به جان در و دیوارهای پذیرایی و اتاق ها افتاده اند، فرش ها را داده اند قالیشویی، پرده ها را شسته اند، پنجره ها را برق انداخته اند، کف زمین را چندباره تی کشیده اند، برای نظافت راه پله ها و پنجره ها کارگر خدماتی آورده اند، خلاصه همه کار کرده اند تا جلوی مهمان های عید آبروداری کنند.

هیچ کم و کسری در کار نیست؛ همه چیز برای استقبال از بهار آماده است، اما انگار یک جای کار هنوز می لنگد.

نمای ظاهر، ویترین خانه

خیلی از ما که ادعایمان می شود مرتب تر و تمیزتر از خودمان انگشت شمار پیدا می شود، از وقتی پایمان را داخل چاردیواری خانه می گذاریم مدام به همدیگر تذکر می دهیم که آشغال زمین نریزیم، به در و دیوار اتاق ها عکس نچسبانیم، حواسمان هست که هر چند ماه پرده ها را بدهیم خشکشویی و...

خلاصه برای این که چاردیواری خانه مان از تمیزی برق بزند هر کاری لازم باشد انجام می دهیم، اما به محض این که پایمان را از چاردیواری خانه بیرون می گذاریم انگار دیگر هیچ چیز این خانه به ما تعلق ندارد. انگار در ورودی خانه، پنجره هایی که به کوچه یا خیابان اصلی دید دارد، بالکن، سنگفرش پیاده رو، جوی کوچکی که از جلوی خانه می گذرد یا حتی نرده های حیاط و در پارکینگ متعلق به همسایه است. این همان نکته کلیدی است که متاسفانه خیلی از شهروندان نسبت به آن بی تفاوت هستند، درون خانه ما هرچقدر هم که تمیز، مرتب و پاکیزه باشد، اما داخل خانه است و هر کسی نمی تواند درون آن را ببیند و این مرتب بودن شما را تحسین کند، اما در مقابل آن بخش هایی از خانه را که در معرض دید رهگذران است به نازیبایی هرچه تمام تر مقابل چشم شهروندان قرار می دهیم تا درباره ما قضاوت کنند، حالا هرچقدر هم که در چاردیواری خانه آدم های مرتبی باشیم.

در یا تابلوی تبلیغاتی

یک تابلوی شلوغ و آشفته، هر کس هرچه دستش آمده روی آن چسبانده، برچسب های ریز و درشت شرکت های خدماتی از لوله بازکنی و تخلیه چاه گرفته تا نظافت منزل، آرایشگاه، کلاس کنکور و... صاحبخانه هم خسته شده از بس برچسب ها را با هزار ترفند تراشیده و جای چسب ها را با کلی سختی و مشقت پاک کرده و فردا دوباره همان آش بوده و همان کاسه و دست آخر هم به این نتیجه رسیده که بهتر است بیشتر از این حساس نشود و در را با همین وضع به حال خودش رها کرد.

البته بد نیست، بالاخره مهمان های عید که از راه برسند از وقتی زنگ خانه را می زنند تا وقتی صاحبخانه در را به رویشان باز کند، فرصت دارند خدمات مورد نیازشان را از تابلوی تبلیغاتی که شما رایگان در مقابل چشم شان قرار داده اید، ببینند و بعد هم در دلشان کلی به بی تفاوتی تان نسبت به این همه نازیبایی بخندند؛ پس باید دست به کار شوید. باز هم باید با همان یک سطل آب و کاردک به جان برچسب ها بیفتید، شاید این بار به یک برخورد ضربتی هم نیاز باشد پس چند تا از شماره ها را بردارید و با آنها تماس بگیرید و تاکید کنید اگر دوباره برچسب شرکت شان را روی در خانه ببینید حتما از آنها به شهرداری شکایت خواهید کرد، این روش را امتحان کنید حتما جواب خواهد داد. راستی از آخرین باری که در خانه را رنگ کرده اید چقدر گذشته؟ بد نیست با یک سطل رنگ، دستی هم به سر و روی در ورودی خانه بکشید.

دیوارها را دریابید

یک پیام عاشقانه، کل کل بچه محل ها سر تیم محبوبشان، بد و بیراه نثار کسی که در این مکان آشغال بریزد، آگهی فروش گوسفند زنده و تخلیه چاه و... همه جمع شده است روی دیوارهای اطراف خانه شما.

به نظر شما دیوارهای کوچه متعلق به کیست؛ اهالی که ساکن آن محل هستند یا شهرداری منطقه؟ اگر منتظرید شهرداری منطقه تان به فکر بیفتد دیوارهای شما را تمیز کند سخت در اشتباهید، درست یا غلط، آنها کارهای مهم تری دارند پس اگر می خواهید دستنوشته های روی دیوارهای اطراف خانه یا آپارتمان تان جلوی چشم مهمان های عید رژه نرود و با خواندن آن کلی به شما و اهالی با ذوق محله تان نخندند، دست به کار شوید.

هر کدام از اهالی، دیوار محدوده در خانه تا خانه بعدی را از نوشته ها پاک کند در این صورت وقتی سر تا ته کوچه را نگاه کنید، می بینید تمام کوچه یکدست تمیز و مرتب شده است.

بالکن یا انباری

کم نیستند شهروندانی که بالکن خانه هایشان کارکرد انباری کوچکی پیدا کرده است، انباری که در آن همه جور خرت و پرتی پیدا می شود، جایی برای جمع کردن وسایل دورریختنی یا گذاشتن شیشه های شور و ترشی، لوله بخاری، نردبان، کارتن های خالی به اضافه چند ردیف بند با لباس های رنگارنگی که روی آن آویزان شده است. در این میان، اوج ابتکار صاحبخانه پوشاندن نمای بالکن به وسیله یک صفحه ایرانیت، نایلون یا پارچه است که به خیال خودش نمایی ایده آل درست می کند، غافل از این که نه تنها راه حل مناسبی برای زیبایی نمای بالکن نیست، بلکه نمای بیرونی خانه را در نظر رهگذران بیشتر شبیه یک سمساری نشان می دهد.

حالا که چیزی به عید نوروز نمانده بهترین کار این است که شما زودتر به استقبال بهار بروید. برای این کار نیازی نیست پول زیادی خرج کنید فقط کافی است گوشه ای از فضای بالکن را با چند گلدان کوچک بنفشه یا درختچه های سبزرنگ که هم به شما و هم به رهگذران حس شادابی و سرسبزی می دهد، تزئین کنید. با این کار باعث می شوید همه از دیدن این همه زیبایی به وجد بیایند.

بهار در حیاط خانه شما

فرقی نمی کند حیاط شخصی داشته باشید یا ساکن مجتمع آپارتمانی باشید که محوطه حیاط بین اهالی مشترک باشد، بد نیست ساکنان مجتمع اندک پولی روی هم بگذارند تا گل و گیاهی در باغچه حیاط کاشته شود، نرده های حیاط را هم فراموش نکنید. اگر زنگ زده یا قدیمی شده است دستی هم به سر و گوش آنها بکشید.

در این ماه آخر سال اداره فضای سبز شهرداری های مناطق گل و گیاه رایگان هم در اختیار ساکنان منطقه قرار می دهند یا باغبان هایی را برای کاشت این گیاهان به منازل شهروندان می فرستند. می توانید از این فرصت استفاده کنید، چند نهال بگیرید و آنها را در حیاط یا اگر جایی مقابل در خانه در مسیر پیاده رو بکارید و به فضای خانه زیبایی دوباره ای ببخشید.

دست به جارو شوید

هر روز صبح خانه تان را جارو می کنید تا وقتی مهمان می رسد یک چوب کبریت هم روی قالی ها پیدا نشود، از نظافتچی ساختمان هم خواسته اید که در این تعطیلات عید یک روز در میان سری هم به واحد شما بزند و راه پله ها را نظافت کند، اما چه می شود فضای مقابل خانه را هم جارویی بکشید؟ می دانیم حتما می گویید این کار دیگر وظیفه رفتگر محله تان است، اما حداقل این روزهای عید کمک حال رفتگر محله تان باشید، کار سختی نیست فقط کافی است آشغال های جلوی در خانه تان را تمیز کنید، با این کار در انجام وظیفه شهروندی خود سنگ تمام می گذارید.

برای یک بار هم که شده هر ساعتی که دلتان خواست زباله ها را بیرون نگذارید و این کار را به ساعت 9 شب موکول کنید. این طور نمای مقابل خانه تان، هم زیبا خواهد بود و هم بوی نامطبوعی از آن به مشام نخواهد رسید که باعث تجمع پشه و پاتوق موش ها و گربه های محله شود.

حالا نه تنها چاردیواری خانه، بلکه فضای کوچه و محله تان هم رنگ و بوی بهار به خود گرفته است؛ پس عید شما مبارک!