موارد و مثالها

1-  بهجت: و يا منقار مرغي  

2-  مکارم شیرازی : اگر بدن حيوان نجس شود همين كه عين نجاست برطرف شود، بدن حيوان پاك مي گردد، مثلا اگر منقار پرنده آلوده باشد يا 3-  مثلا خوني كه از لاي دندانها بيرون آيد در آب دهان از بين برود.

4-  امام خمینی ، خوئي، گلپايگاني، اراكي، بهجت، تبريزي، وحید خراسانی ، صافي، نوري: ولي اگر دندان عاريه در دهان نجس شود بايد آب بكشد به احتياط واجب .(گلپايگاني، تبريزي، وحيد ، صافي: بنا براحتياط) (اراكي: و همچنين اگر غداي متنجس بخورد و آن را ببلعد دهان او پاك مي شود و آ ب كشيدن توي دهان لازم نيست).

فاضل لنکرانی : و دندان مصنوعي هم پاك است.

شبیری زنجانی : [و] اعضايي كه در باطن بدن انسان پيوند زده مي شوند و مانند ساير اعضاي بدن از فعاليتهاي حياتي برخوردار است، مانند ساير اعضاي باطني با برطرف شدن عين نجاست پاك مي شوند ولي اشيايي چون دندان مصنوعي كه از فعاليتهاي حياتي برخوردار نيستند، بنا براحتياط با برطرف شدن عين نجاست پاك نمي شوند و بايد آنها را آب كشيد.

سيستاني: اگر باطن بدن انسان مثل توي دهان، بيني و گوش به ملاقات نجاست خارجي نجس شود با از ميان رفتن آن پاك مي گردد و اما نجاست داخلي مانند خوني كه از لاي دندان بيرون مي آيد موجب نجس شدن باطن نمي شود و همچنين ملاقات چيز خارجي در باطن بدن با نجاست داخلي  آن چيز رانجس نمي كند پس اگر دندان عاريه در دهان با خوني كه ا زلاي ديگر دندانها بيرون آمده ملاقات كند آب كشيدن لازم نيست ولي اگر با غذاي نجس ملاقات كند آب كشيدن آن لازم است .مکارم شیرازی : اگر باطن بدن انسان (مانند داخل دهان وبيني) نجس شود همين كه نجاست از بين برود پاك مي شود، مثلا اگر از لثه ها خون بيرون آيد و در آ ب دهان از بين برود يا خون از بيرون بريزند آب كشيدن داخل دهان لازم نيست، ولي اگر دندان مصنوعي  در دهان باشد، احيتاط واجب آن است كه آن را آب بكشد.

سبحاني: ولي اگر دندان مصنوعي دردهان نجس شود - اگر نجاست از خارج دهان به آن رسيده باشد -بايد آب بكشند .

مظاهري: ولي اگر دندان عاريه در دهان نجس شود، آب كشيدن آن لازم نيست.

5- شبیری زنجانی ، مکارم شیرازی : اگر غذا در دهان باشد يا لاي دندان مانده باشد

6-  خوئي، بهجت، مکارم شیرازی : اگرخون به آن برسد (بهجت: ظاهر آن) نجس مي شود (مکارم شیرازی : و خوردن آن غذا حرام است).

گلپايگاني، تبريزي، صافي: اگر خون به آن برسد بنا براحتياط نجس مي شود.

وحید خراسانی : اگر خون به آن برسد بنا بر احتياط محكوم به نجاست است.

زنجانی: اگر بداند خون به آن رسيده بنا براحتياط نجس مي باشد.

مظاهري: اگر خون به آن برسد چه انسان بداند خون به غذا رسيده يا نداند آن غذا پاك است.

فاضل لنکرانی : اگر غذا لاي دندان مانده باشد و داخل دهان خون بيايد آن غذا پاك است و دندان مصنوعي هم همين حكم را دارد.

سيستاني: اگر غذا لاي دندان مانده باشد و داخل دهان خون بيايد غذا به ملاقات با خون نجس نمي شود.