مقالات پرستاری و مامایی جامع نگر

مقدمه: کودکان مبتلا به بيماريهاي مزمن از جمله تالاسمي نسبت به افراد سالم از مشکلات رواني و اجتماعي شديدتري برخوردارند. سازگار شدن با اين شرايط مستلزم آگاهي از نحوه کنار آمدن با مشکلات است. کسب مهارت زندگي در کنار کسب علم و دانش و تغيير متناسب نگرشها، ارزشها و تقويت رفتارهاي مناسب به رفتارهاي سالم مي انجامد که خود، مشکلات و موانع سلامتي را کاهش مي دهد و در نتيجه بهداشت رواني را ارتقا مي بخشد.
هدف: اين پژوهش با هدف تعيين مهارتهاي زندگي كودكان مبتلا به تالاسمي ماژور 19-11 ساله مراجعه كننده به مراكز آموزشي ودرماني شهررشت از ديدگاه مادران آنها در سال 88 -1387 انجام شد.
روش کار: اين پژوهش يک مطالعه توصيفي – مقطعي است که در آن 150 نفر از مادران کودکان مبتلا به تالاسمي مراجعه کننده به مراكز آموزشي و درماني شهر رشت شرکت داشتند. ابزار گردآوري داده ها در اين پژوهش پرسشنامه محقق ساخته مي باشد که مشتمل بر دو بخش اطلاعات دموگرافيک و مهارت زندگي مي باشد. براي تجزيه و تحليل داده ها از آمارتوصيفي و استنباطي استفاده شد.
نتايج: نتايج حاصله بيانگر آن بود که از ديدگاه مادران مهارت شناختي، اجتماعي و عاطفي اکثريت کودکان در حد متوسط تا خوب بود و از بين سه حيطه مهارت زندگي، کودکان واحدهاي مورد پژوهش در مهارت شناختي از کمترين و در مهارت اجتماعي از بيشترين مهارت برخوردار بودند.
نتيجه گيري: نتايج نشان داد که 68 درصد از کودکان واحدهاي مورد پژوهش از ديدگاه مادران آنها از مهارت مطلوبي برخوردار بودند.

 نسخه قابل چاپ