شاگرد او
پنج شنبه 3 بهمن 1392 11:30 PM
نويسنده: مرتضي صالحي
صفحه 40 الي 41 نسخه چاپي
عالم رباني، عارف فرزانه و فقيه اهلبيت عليهم السلام ميرزا جواد ملكي تبريزي، از بزرگمردان وارسته و نمونهاي است كه سالها و سالها بايد بگذرد تا به خوبي شناخته شود. آيتالله حسنزاده آملي دربارة شخصيت ايشان ميفرمايند: «عارف الهي، سالك مستقيم، محقق رباني، فقيه صمداني و مربي نفوس آيتالله حاج شيخ ميرزا جواد آقا ملكي تبريزي از اعاظم علماي الهي عصر اخير و بحق از علماي فقه و اصول و اخلاق و حكمت و عرفان بوده است».1
او در شهر تبريز در خانوادة متدين و متموّل، پاي بر عرصة حيات نهاد و از همان كودكي ماية چشمروشني و شادي خانواده و مخصوصاً پدرش بود. از اينرو، پدرش در راه تربيت و رشد او بسيار كوشش كرد تا ادب و كمالخواهي را از همان ابتدا در وجود ايشان نهادينه سازد.
پس از سن كودكي، پاي به مكتب نهاد و مشغول آموختن شد و به دليل اهتمام خانوادهاش و علاقه و هوش و استعداد خود، به خوبي توانست اين مرحله را پشت سر گذارد. سپس مشغول دروس حوزه شد و پس از گذراندن دروس سطح، به عتبات عاليات رفت و در حريم علوي از حضرت اميرمؤمنان عليه السلام براي تحصيل علوم الهي استمداد طلبيد و از آن حضرت فيوضات و انوار رباني طلب كرد. در نجف اشرف از محضر اعلام دين همچون: آخوند خراساني، حاج رضا همداني صاحب مصباح الفقيه، محدث نوري و... در علوم مختلف از جمله فقه، اصول، درايه و حديث كسب فيض كرد و در فقه صاحب نظر گرديد و به مقام اجتهاد رسيد و تأليفاتي فقهي نيز از خود به يادگار گذاشت.
¨توفيق حضور
تعليم و تعلم و درس و بحث بايد مورد اهتمام همه طلاب باشد، اما هدف از طلبگي، عالم رباني شدن است كه آن نيز به استاد و عالم رباني نياز دارد تا خود مراحل تهذيب نفس را گذرانده باشد و بتواند شاگرد را به سرمنزل مقصود برساند. از الطاف علوي به مرحوم ملكي تبريزي، توفيق حضور در مكتب تربيتي عارف كامل شمس السالكين آيت حق ملاحسينقلي همداني قدس سره است كه در علم و اخلاق و عرفان از سرآمدان بيبديل دهر بود. ملكي تبريزي بسيار مورد نظر و لطف ايشان قرار گرفت و راه و رسم سلوك و آداب و عرفان را از او فراگرفت. او مردانه در مسير سير و سلوك قدم نهاد و غبار تعلقات مُلكي را از جان شست و ديده به ملكوت روشن ساخت؛ چنان كه به امر استاد به نور افشاني و هدايت سالكان و طالبان كوي دوست مأمور شد