متن نشریه (دو ماهنامه) خلق - شماره دهم

¨خالي کردن نفس از رذايل
در بحث از طريق عملي نفس گفته شد که جوهرة حرکت انسان به سوي خدا، تطهير درون و تزکية نفس است، اما بايد دانست که انسان تا مرحلة «تخليه» را طي نکند، به «تحليه» نمي‌رسد. تخليه، همان خالي كردن نفس از رذايل است؛ يعني در ميدان جهاد با نفس بايد فضايل پيروز گردند و با توبه و انابه، «انقلابي حقيقي» در درون خود پديد آورد؛ انقلابي عليه خويشتنِ خويش، كه از مقام «هست»، به مقام «بايد»، و از وضع موجود به وضع «مطلوب» سير كند. تا اين مرحله را سپري نكند، به مرتبة «تحليه» يا آراستگي باطن به صفات حميده و فضايل و مکارم عالي اخلاقي، نمي‌رسد و «مقام تجليه» را که نور الهي جلوه مي‌كند، درک و دريافت نخواهد کرد. پس لازم است قبل از «تحليه» و «تجليه» به «تخلية» خود پرداخت. و تحقق اين امر، با سير و سلوک اخلاقي امكان‌پذير است. به همين دليل، سائر الي‌الله بايسته است از منزل اخلاق به منزل عرفان راه يابد که راه عرفان از اخلاق مي‌گذرد و تخلّق به اخلاق الهي که ره‌آورد سلوکِ قرآني است، انسان را خداخُو مي‌سازد و سالک را به مقام «وصول» مي‌رساند