برگزيده ها
علامه طباطبائى (رحمةالله عليه)
مفسر نمونه
علامه در مراتب عرفان و سير وسلوک معنوى مراحلى را پيموده بود. اهل ذکر و دعا و مناجات بود، در بين راه که او را مىديدم غالبا ذکر خدا را بر لب داشت و در جلساتى که در محضرشان بوديم، وقتى جلسه به سکوت مىکشيد، ديده مىشد که لبهاى استاد به ذکر خدا حرکت مىکرد. به نوافل مقيد بود و حتى گاهى ديده مىشد که در بين راه مشغول خواندن نمازهاى نافله است.
شبهاى ماه رمضان تا صبح بيدار بود، مقدارى مطالعه مىکرد و بقيه را به دعا و قرائت قرآن و نماز و اذکار مشغول بود. در قم حداقل هفتهاى يکبار به حرم حضرت معصومه «عليها السلام» مشرف مىشد و در ايام تابستان به زيارت حضرت رضا (عليه السلام) مىشتافت. شبها به حرم مطهر مشرف مىشد و در بالاى سر مىنشست و با حال خضوع به زيارت و دعا مىپرداخت.
يادنامه علامه طباطبائى ، ص 131 با تلخيص