امامت {عامه}

ناگزيرى از حجت (نياز به رهبر الهى ).

قرآن .
((جز اين نيست كه تو بيم دهنده هستى و هر قومى رارهبرى است )).
((بر ايشان سخن در سخن پيوستيم , باشد كه پند پذير گردند)).
ـ امام صادق عليه السلام چون ثابت كرديم ما را آفريدگار و صانعى است كه از ما و همه آفريدگان والاتـر است آن گاه ثابت شودكه در هر عصر و زمانى فرستادگان و پيامبران , با دلايل و براهينى كـه بـراى اثـبات حقانيت خود آورده اند, مبعوث شده اند تا زمين خدا از حجتى كه با خود دانش يا نشانه اى گواه بر درستى گفتار و روايى عدالتش دارد, خالى نباشد.
ـ زمـيـن هـيـچـگـاه خـالى از امام نيست , تا اگر مؤمنان چيزى (به دين ) افزودند آنها را (از اين كجراهه ) برگرداند و اگر چيزى كاستندآن را كامل كند.
ـ امـام باقر عليه السلام يا امام صادق عليه السلام خداوند زمين را بدون عالم نگذاشته است , و اگر اين نبود حق از باطل شناخته نمى شد.
ـ امام صادق عليه السلام زمين از همان گاه كه پديد آمده , از حجتى عالم كه هر حقى را مردم به دست فراموشى بسپارند زنده مى كند, تهى نبوده است , آنگاه اين آيه را تلاوت فرمود: ((مى خواهند با دهانهاى خود نور خدا را خاموش كنند )).
ـ زمـيـن هـيـچـگـاه بـدون عـالمى كه مردم به او نيازمندند و او از آنان بى نياز و حلال و حرام را مى شناسد , رها نمى شود.
ـ امـام بـاقـر عليه السلام وقتى يكى از شما مى خواهد چند فرسنگ راه بپيمايد براى خود به دنبال راهـنـما مى گردد, و تو به راههاى آسمان نا آشناترى تا به راههاى زمين , پس , براى خود به دنبال راهنما باش !.
ـ امـام رضـا عـليه السلام , در پاسخ به پرسش ازاولوالامر و فرمان به پيروى از آنها فرمود: به دلايل بسيارى , از جمله : چون براى مردمان حد و مرزى مشخص نهاده شده و موظفندكه از آن مرز فراتر نـرونـد زيـرا مـوجب تباهى ايشان مى شود, اين كار به سامان و انجام نرسد مگر فردى امين بر آنها گمارده شود.
و ديـگـر ايـن كـه : ما هيچ گروه و هيچ ملتى و آيينى را نمى يابيم كه مانده و زيسته باشند مگر با برخوردارى از سرپرست و پيشوا,زيرا در كار دين و دنياى خود از او ناگزيرند جز بدو پابرجا نيستند .
و ديـگـر ايـن كه : اگر برايشان پيشوا و سرپرستى درستكار و نگهبان و امانتدار گمارده نمى شد, آيين , كهنه و فرسوده شده , دين ازميان رفته و سنت دگرگون شده بود.
ـ از امـام بـاقر عليه السلام , درباره علت نياز مردم به پيامبر و امام پرسيده شد فرمود: چون دنيا به درسـتـى و پـاكـى او پـايدار است , به اين صورت كه خداوند عزوجل با وجود پيامبر يا امام در روى زمين عذاب را از خاك نشينان بر مى دارد.