تو صفا ده عشق و وفای منی
تو فرشته بام و سرای منی
تو نمکزن شور و نوای منی
تو بقا تو نشان بقای منی
تو دلیل وجود خدای منی
تو برون ز تصرف آب و گلی
تو نشاط روان تو فروغ دلی
تو به دیده مهی تو به سینه گلی
تو تجسم عشق و صفای منی
تو دلیل وجود خدای منی
تو نواگر هستی ما شده ای
تو خدا نه که نور خدا شده ای
عجبا عجبا که چه ها شده ای ؟
تو نه قبله که قبله نما ی منی
تو دلیل وجود خدای منی
تو ترانه ی صبح امید منی
تو خلاصه ی گفت و شنید منی
تو تبسم عید سعید منی
تو سرود منی تو نوای منی
تو دلیل وجود خدای منی
تو موید ختم رسل شده ای
دو جهان شده جزء و تو کل شده ای
همه گل همه نکهت گل شده ای
تو چراغ امید و سرای منی
تو دلیل وجود خدای منی
نه ثنا گر عزت ذات توام
که چو آینه محو صفات توام
به کرشمه حسن تو مات توام
تو فزون ز محیط ثنای منی
تو دلیل وجود خدای منی
تو ز هو طلبی همه هو شده ای
ز پرستش او همه او شده ای
همه او شده ای چه نکو شده ای
تو ولا تو فروغ ولای منی
تو دلیل وجود خدای منی
حسین پژمان بختیاری
