از آثار مفید سبک زندگیت بگو؟(تاپیک دارای امتیاز ویژه)

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا آمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَالْکِتَابِ الَّذِی نَزَّلَ عَلَى رَسُولِهِ وَالْکِتَابِ الَّذِی أَنْزَلَ مِنْ قَبْلُ

اى اهل ایمان ! ایمان بیاورید

  به خدا و پیامبرش و کتابى که بر پیامبرش نازل کرده و به کتابى که پیش از این فرستاده [از روى صدق و حقیقت].(سوره نساء، آیه 136)

الگو در زندگی اسلامی:

لَقَدْ کَانَ لَکُمْ فِی رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِّمَن کَانَ یَرْجُو اللَّهَ وَالْیَوْمَ الْآخِرَ وَذَکَرَ اللَّهَ کَثِیرًا

مسلّماً براى شما در [زندگى ]رسول خدا سرمشق نیکویى است، براى آنها که امید به رحمت خدا و روز رستاخیز دارند و خدا را بسیار یاد مى‏کنند.(سوره مبارکه احزاب، آیه  21)

روش پیامبر ما در لباس پوشیدن، خوردن و آشامیدن، روابط اجتماعی و در کل، آداب زیستن چه بوده است؟! آیا روح، عقل و جسم انسانِ امروزی، نسبت به زمان پیامبر تغیر اساسی کرده است؟! به راستی شرایط زمان تا چه حد عوض شده که ما مجبوریم مثل برادان متخاصم غربی خود رفتار کنیم! در هر صورت؛ «از کوزه همان برون تراود که در اوست.»

در سبک اسلامی، بزرگان ما الگوهای راستین زندگی هستند. درست بر خلاف زندگی به سبک امریکایی که در آن جوانان رقاصه، خواننده، بازیگر و ورزشکار الگو شده اند.

اَللّهُمَّ اجْعَلْ مَحْیاىَ مَحْیا مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ مَماتى مَماتَ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ

خدایا قرار ده زندگیم را زندگى محمد و آل محمد و مرگم را مرگ محمد و آل محمد .( زیارت عاشورا)

زندگی اسلامی بر پایه ی تفکر:

إِنَّ فِی خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ اخْتِلافِ اللَّیْلِ وَ النَّهارِ لَآیاتٍ لِأُولِی الْأَلْبابِ

الَّذِینَ یَذْکُرُونَ اللَّهَ قِیاماً وَ قُعُوداً وَ عَلى‏ جُنُوبِهِمْ وَ یَتَفَکَّرُونَ فِی خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ رَبَّنا ما خَلَقْتَ هذا باطِلاً سُبْحانَکَ فَقِنا عَذابَ النَّارِ

مسلماً در آفرینش آسمان‏ها و زمین و آمد و رفت شب و روز، براى صاحبان عقل و اندیشه آیاتى است؛

آنان که خداوند را در حال ایستادن و نشستن و آن هنگام که بر پهلو خوابیده‏اند، به یاد مى‏آورند و در آفرینش آسمان‏ها و زمین مى‏اندیشند که بارالها! این [ جهان] را بیهوده نیافریده‏اى، منزّهى تو، ما را از عذاب آتش نگاه‏دار. (سوره مبارکه آل عمران ، آیات   190  و  191)

تفکر در زندگی اسلامی به طور کامل با تفکرِ همراه با وهم، تخیل، غم، هَم، اندیشه های زشت و منفی، انتقاد و بدبینی که زایده ی تلاش شیطان و متبلور در زندگی امریکایی است، متفاوت بوده و هست.

تفکر صحیح: حضرت رسول صلى الله علیه و آله و سلم: « تو را سفارش مى کنم وقتى که مى خواهى به کارى همت بگمارى به سرانجام آن بیندیش؛ اگر مایه رشد و هدایت بود آن را انجام بده و اگر انحراف و کجى در آن است از آن درگذر.» [1] ابن کواء از امیرالمومنین علیه السلام درباره ویژگی های اسلام پرسید. آن حضرت فرمودند: «خدای متعالی اسلام را تشریع کرد و آن را پوششی برای عاقبت اندیشان و [سبب] فهم تیزبینان قرار داد؛ و نیز فرمودند: برترین عبادات اندیشیدن مداوم درباره خدا و قدرت اوست.» [2]

تفکر انحرافی: خداوند متعال در مورد بد بینی فرموده: «ای کسانی که ‌ایمان آورده‌اید! از بسیاری از گمان‌ها دوری کنید؛ زیرا بعضی گمان‌ها گناه است. [و درکار دیگران] تجسس نکنید و بعضی از شما دیگری را غیبت نکند، آیا هیچ یک از شما دوست دارد که گوشت برادر مرده‌ی خود را بخورد! پس آن را ناپسند می‌دانید و از خداوند پروا ‌کنید، همانا خداوند توبه پذیر مهربان است.» [3] پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم: «برای گفتار و کرداری که از برادرت سر می زند، عذری بجوی و اگر نیافتی، عذری بتراش.» [4] امام علی علیه السلام: «شخص بد، گمان خیر به کسی نمی برد؛ زیرا کسی را نمی بیند، مگر به اوصاف [زشتِ] خودش.» [5]

همچنین حضرت رسول صلى الله علیه و آله و سلم پیرامون تفکر انتقادی، می فرماید: «خداوند مرا اشکال گیر و اشکال تراش نفرستاده بلکه آموزگار و آسانگیر فرستاده است.» [6]

حضرت مولا علی علیه السلام پیرامون اندیشه های زشت و منفی می فرمایند: «مراقب افکارت باش که گفتارت می شود. مراقب گفتارت باش که رفتارت می شود. مراقب رفتارت باش که عادت می شود. مراقب عادتت باش که شخصیتت می شود. مراقب شخصیتت باش که سرنوشتت می شود.»

همچنین ایشان در مورد غم و اندوه ناشی از گذشته و غصه و هم که در نتیجه ترس از آینده هست؛ می فرمایند: «دیروزت از دست رفته و فردایت مشکوک است و امروزت مغتنم. پس در بهره برداری از فرصت ممکن شتاب کن و از اطمینان کردن به روزگار بپرهیز». [7]

زندگی اسلامی همراه با علم آموزی:

هُوَ الَّذی أَنْزَلَ عَلَیْکَ الْکِتابَ مِنْهُ آیاتٌ مُحْکَماتٌ هُنَّ أُمُّ الْکِتابِ وَ أُخَرُ مُتَشابِهاتٌ فَأَمَّا الَّذینَ فی‏ قُلُوبِهِمْ زَیْغٌ فَیَتَّبِعُونَ ما تَشابَهَ مِنْهُ ابْتِغاءَ الْفِتْنَةِ وَ ابْتِغاءَ تَأْویلِهِ وَ ما یَعْلَمُ تَأْویلَهُ إِلاَّ اللَّهُ وَ الرَّاسِخُونَ فِی الْعِلْمِ یَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ کُلٌّ مِنْ عِنْدِ رَبِّنا وَ ما یَذَّکَّرُ إِلاَّ أُولُوا الْأَلْبابِ

اوست کسی که این کتاب [ قرآن ] را بر تو فرو فرستاد. پاره ای از آن ، آیات محکم [ صریح و روشن ] است. آنها اساس کتابند و [ پاره ای ] دیگر متشابهاتند [ که تأویل پذیرند ] . اما کسانی که در دلهایشان انحراف است برای فتنه جویی و طلب تأویل آن [ به دلخواه خود ، ] از متشابه آن پیروی می کنند ، با آنکه تأویلش را جز خدا و ریشه داران در دانش کسی نمی داند. [ آنان که ] می گویند: «ما بدان ایمان آوردیم ، همه [ چه محکم و چه متشابه ] از جانب پروردگار ماست» ، و جز خردمندان کسی متذکر نمی شود. (آل عمران، آیه 7)

علمی چراغِ روشنگرِ زندگی به سبک اسلامی است که عقل آن را پذیرا باشد. عقل وجودی فراتر از وهم، خیال و ذهن است. در عوض، از علوم تجربی که بیشتر بر پایه ی ادراکات حسی و تجربه شده ی بشر است، انتظاری بیش از تولد سبک زندگی امریکایی نیست!

ضرورت علم آموزی برای همه: رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلّم: «یا عالم باش یا در حال آموختن دانش و وقت خود را در بیهودگی و خوش گذرانی صرف نکن. [8] و در فرمایشی دیگر فرمودند: «از گهواره تا گور دانش بجویید» [9] و نیز می فرمایند: «هر کس بخشی از دانش را فرا بگیرد تا برای خشنودی خدا آن را به مردم بیاموزد، خدا پاداش هفتاد پیامبر را به او عطا می کند.» [10]

نوع علم: امام رضا علیه السلام: «خدا رحمت کند بنده ای را که امر ما را زنده بدارد.» راوی پرسید: چگونه امر شما را زنده کند؟ آن حضرت فرمودند: «علوم ما را فراگیرد و به مردم بیاموزد، چرا که مردم اگر زیبایی های کلام ما را بدانند از ما پیروی می کنند.» [11]

انگیزه های دنیوی در علم آموزی: پیامبر عظیم الشان اسلام صلى الله علیه و آله و سلّم: «علم را با انگیزه مباهات بر دانشمندان و جدال با بی خردان و ریا در مجالس و جلب توجه مردم به سوی خود جهت ریاست طلبی نیاموزید، چون هر کس چنین کند در آتش است و روز قیامت علم او حجتی بر ضد او خواهد بود؛ لیکن آن را فرا بگیرید و به دیگران یاد بدهید.» [12]

کار و تلاش برای زندگی اسلامی:

وَ أَنْ لَیْسَ لِلْإِنْسانِ إِلاَّ ما سَعى‏

و اینکه برای انسان جز حاصل تلاش او نیست. ( سوره نجم، آیه 39)

دور از انصاف است اگر به خواهیم کم کاری را به زندگی امریکایی بچسبانیم. اما لازم به تذکر است که کار در این سبک زندگی برای رسیدن به راحتی و آسایش بعدی است ولی در زندگی اسلامی همه چیز حتی کار برای خداست، پس نوعی عبادت و مجاهدت در راه خدا محسوب شده و برای مومنان لذت بخش است.

ضرورت تلاش: چنان که در حدیث قدسی آمده است: «عبادت ده جزء دارد، که نُه جزء آن، طلب روزى حلال است.» [13] و مولا علی علیه السلام نیز در این باره می فرمایند: « اگر جویای رستگاری هستید جدیت و تلاش را پیشه خود سازید.» [14] و حتی در بیانی امام حسن عسکری علیه السلام تاکید می کنند: «مبادا اندیشه ضمانت خداوند رازق، شما را از انجام فریضه کار و کوشش باز دارد.» [15]

امام صادق علیه السلام نیز با الگو قرار دادن مولا علی علیه السلام فرمودند: «امیرالمومنین علیه السلام هیزم جمع می کرد و آب از چاه می کشید و شخم می زد و از دسترنج خود هزار برده آزاد کرد و به جارو کردن خانه می پرداخت و فاطمه سلام الله علیها نیز با دستانش گندم آرد و آن را خمیر می کرد و نان می پخت.» [16]

انواع کار: رسول اکرم  صلی الله علیه و آله و سلّم: «کار و کوشش نمائید، [ولی متوجّه باشید] هر کس برای کاری که آفریده شده که می تواند آن را انجام دهد، [یعنی هر کسی لایق کاری در حد توان خودش است].» [17] امام علی علیه السلام: «دست به انواع بازرگانی بزنید که تجارت‌ها عامل بی‌نیازی شما از اموال مردم است و براستی خداوند شخص صاحب حرفه درست‌کار و امین را دوست دارد.» [18] علی بن عبدالعزیز می گوید امام صادق  علیه السلام  به من فرمودند: «عمر بن مسلم چه کرد؟ عرض کردم: فدایتان شوم او به عبادت خدا روی آورده و تجارت را ترک گفته است. حضرت از عمل او اظهار تأسّف کرد و فرمود: مگر نمی داند که هرکس کار خود را در طلب معاش ترک نماید، دعای مستجابی در پیشگاه الهی نخواهد داشت. » [19]

تدبیر در کار: امام صادق علیه السلام: «مسلمان را جز سه چیز اصلاح نکند: دین شناسی، شکیبایی در گرفتاری ها و مدیریت خوب در امور زندگی.» [20] و نیز در بیانی دیگر فرمودند: « کارهای بزرگ و مهم را خودت انجام بده و کارهای کوچک را به دیگران بسپار.» [21] همچنین ایشان در رابطه با اصول کار فرمودند: «هر صاحب حرفه و صنعتی ناچار باید دارای سه خصلت باشد تا بتواند به وسیله آن تحصیل درآمد کند. اوّل آن که در رشته علمی خویش مهارت داشته باشد، دیگر آن که با درستکاری و امانت رفتار کند، سوم آن که با کارفرمایان حسن برخورد داشته باشد و نسبت به آنان ابراز تمایل نماید.» [22] و در جای دیگر می فرمایند: « خدا اسباب روزی مردمان را در کارهای گوناگون و صنایع مختلف قرار داد و این برای بقای بشر پایدارتر، و برای تدبیر امور درست تر است.» [23]

نحوه ی  هزینه کردن در زندگی اسلامی:

فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَطِیعُونِ وَ لَا تُطِیعُوا أَمْرَ الْمُسْرِفِینَ الَّذِینَ یُفْسِدُونَ فِی الْأَرْضِ وَ لَا یُصْلِحُونَ

پس از خدا پروا کنید و از من فرمان ببرید. و فرمان مسرفان را پیروى نکنید .آنان که در زمین فساد مى‏کنند و اصلاح نمى‏کنند  .(سوره مبارکه شعراء، آیات 150 الی 152)

در اقتصاد غربی که مادر سبک زندگی امریکایی است، این اصل حاکم است: « تبلیغات = افزایش تقاضا = افزایش عرضه» و افزایش عرضه نیز دقیقا مترادف با نابودی منابع مادی و معنوی (مثل نیروی انسانی کار آمد که به جای تاثیر در تعالی جامعه، به نابودی زمین مشغول است.) برای تولید هر چه بیشتر است. قانون فاجعه آمیزی که نتیجه­ی زندگی با تفکر مادی آن را رقم زده است. طبق آماری مربوط به سال 1976 «آنچه از ته مانده میز غذای مردم آمریکا به دور ریخته می شود کافی است که 675 میلیون نفر را سیر کند. »  آمار دیگر نشان می دهد که « مجموع غذایی که امریکاییان مصرف می کنند برای تغذیه یک میلیارد و نیم چینی کافی است.» [24] پیامبر خدا صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم: « اسرافکار چهار نشانه دارد: به کارهاى باطل مى‏نازد، آنچه را فراخور حالش نیست مى‏خورد، در کارهاى خیر بى‏رغبت است و هر کس را که بدو سودى نرساند، انکار مى‏کند.» [25]

 اما در زندگی به سبک اسلامی؛ توجه به نیازهای واقعی نه خواسته های نفسانی، مساوی اصلاح الگوی مصرف و مصرف بهینه است. امری که باعث حفظ منابع مادی و استفاده از منابع معنوی در راستای تحقق جامعه توحیدی خواهد شد.

گردش سریع نقدینگی: زراره از امام صادق علیه السلام نقل می کند: « انسان از خود چیزی دردناک تر از مال صامت [پول نقد یا طلا و نقره] بر جای نگذاشت.» راوی پرسید: پس چه کند؟ فرمودند: «آن را در تولید باغ و مزرعه یا خانه به کار گیرد.» [26]

مصرف بهینه: دقت در هدر نرفتن کوچک ترین منابع برای تکمیل حیات از نشانه های جامعه توحیدی است؛ امام على علیه‏السلام: «خرج کردن به ناحقّ [نا بجا] مال، حیف و میل و اسراف است.» [27] امام صادق علیه السلام: «پایین ترین مرتبه اسراف عبارت است از: دور ریختن آبى که از آشامیدن اضافه آمده است. اینکه لباس کار و لباس بیرونى، یکى باشد. بدور انداختن هسته خرما پس از خوردن خرما [چون از هسته خرما ماده غذائى براى چهارپایان تهیه مى شد].» [28]

عدم اتلاف منابع: پیامبر خدا صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم: «یکى از انواع زیاده‏روى، این است که هر آنچه را دوست دارى، بخورى.» [29]  نقل شده که امام صادق علیه السلام مشاهده کرد سیبی را نیم خورده و از خانه بیرون انداخته اند، خشمگین شد و فرمود: «اگر شما سیر هستید خیلی از مردم گرسنه­اند خوب بود آن را به نیازمندیش می دادید.» [30]

چگونگی حفظ سلامتی در زندگی اسلامی:

یَا بَنِی آدَمَ خُذُوا زِینَتَکُمْ عِنْدَ کُلِّ مَسْجِدٍ وَ کُلُوا وَ اشْرَبُوا وَ لَا تُسْرِفُوا إِنَّهُ لا یُحِبُّ الْمُسْرِفینَ

اى فرزندان آدم ! [هنگام هر نماز و] در هر مسجدى، آرایش و زینتِ [مادى و معنوى خود را متناسب با آن عمل و مکان] همراه خود برگیرید ،

و بخورید و بیاشامید و اسراف نکنید، که خداوند مسرفان را دوست نمى ‏دارد.( سوره اعراف، آیه 31)

سلامتی در سبک زندگی امریکایی مفهومی منطبق بر اصول اقتصاد غربی دارد که بحث آن به طور خلاصه گذشت. در واقع سلامتی وسیله ای مناسب برای ثروت اندوزیِ تولید کنندگان و درمان گران غربی است. یعنی هر چه مردم بیشتر مصرف کنند، تولید بیشتر و سود صاحبان سرمایه بیشتر! که این خود نقض صریح سلامتی است و در فرمایشی از حضرت رسول اکرم  صلی الله علیه و آله آمده است: «معده مرکز و خانه هر دردى است، و پرهیز و اجتناب [از غذاهاى نامناسب و زیاد خوری] اساس و راس هر داروى شفابخش است» [31] همچنین هر چه مردم بیشتر بیمار شده یا فکر کنند بیمار و نیازمند درمان هستند، سود درمان گران بیشتر و دوباره سود صاحبان سرمایه بیشتر و بیشتر!! به همین خاطر درمان معمولا با موادی غیر همگون با بدن (شیمیای) و حتی مضر و دارای عوارض بعدی انجام می شود تا همیشه فرد با حفظ بیماری قبلی و ادامه مادام العمر درمان، دچار دیگر بیماری های دست ساز بشر شده و هزینه ی درمانِ بیشتری بپردازد. در ادامه به ذکر بعضی از موارد پیرامون چگونگی سلامتی از منظر زندگی به سبک اسلامی در حوزه های مختلف اشاره شده است:

1-    هوا و تنفس: امام رضا علیه السلام: «بدان که قوای نفس تابع مزاج های بدن هاست، و مزاج های بدن ها هم تابع تغییرات هواست، و با سرد و گرم شدن هوا بدن ها و چهره ها تغییر می کند پس هرگاه هوا یکسان و معتدل باشد بدن نیز اعتدال می یابد.» [32] بعد از هوا تنفس صحیح لازمه سلامتی است. امری که بیشتر مردم به آن آگاهی ندارند چرا که تنفس باید در اصطلاح شکمی باشد در حالی که سینه ای انجام می شود. تنفس شکمی یعنی با بالا و پایین رفتن پرده ی دیافراگم کل ریه پر و خالی شده تا اکسیژن بیشتری به خون برسد و در نهایت سوخت و ساز کاملی در کل بدن انجام شده و در اصطلاح بلغم (سردی و رطوبتی که عامل اکثر چاقی ها است) را از بدن بزداید.

2-    بوی خوش: برخی  از اندیشمندان مسلمان ایران زمین معتقدند برای حفظ سلامت در جهت رشد و کمال بشر، آدمی می باید از هشت غذای زیر استفاده نماید: 1. غذای پنداری  2. غذای انس (از طریق قلب) 3. غذای شنیداری 4. غذای دیداری  5. غذای بویائی 6. غذای جذبی (از طریق پوست) 7. غذای جنسی  8. غذای معدوی. اما نکته قابل توجه این است که عدم مصرف هر کدام از غذاهای یاد شده به مراتب بهتر از مصرف عناصر ناسالم و مصنوعی است. مانند افکار خصمانه ، دیدن صحنه های زشت، خوردن مواد سمی و یا بو کردن مواد شیمیایی و الکلی (خوش بو یا بد بو) که نه تنها باعث سلامت نشده، بلکه آثار زیان باری نیز به همراه خواهد داشت.

پیامبر خدا صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم : «[گُل] نرگس را ببویید، هر چند در روز یک بار، هر چند در هفته یک بار، هر چند در ماه یک بار، هر چند در سال یک بار، و هر چند در همه عمر، یک بار؛ چرا که در قلب، هسته‏اى از دیوانگى، جذام و پیسى وجود دارد و بوییدن نرگس، آن را دور مى‏کند.» [33] پیامبر خدا صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم: «بوى خوش، قلب را تقویت مى‏کند.» [34] پیامبر خدا صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم: «هیچ بنده‏اى خوش‏بو نباشد، مگر آن که عقلش افزون گردد.» [35] امام على علیه‏السلام: «بوى خوش، درمانگر است.» [36] پیامبر خدا صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم: «بوى خوش، قلب را محکم مى‏کند و بر [توان] آمیزش مى‏افزاید.» [37] امام صادق علیه‏السلام: «بوى خوش، عقل را استوار مى‏کند و بر توان جنسى مى‏افزاید.» [38] امام صادق علیه السلام: «پیامبر خدا صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم، بیش از آنچه که برای خوراکی و طعام خرج کند، در راه عطریات خرج می‌کرد.» [39] امام صادق علیه السلام: «آنچه در راه عطریات خرج کنی، اسراف نیست.» [40]

3-    آب: امام صادق علیه السلام: « دو چیز مناسب است که به هیچ درون نادرستى در نمى آیند، مگر این که آن را به درستى مى آورند، آن دو چیز مناسب ، عبارت اند از: انار و آب نیم گرم [ولرم]» [41] پیامبر خدا صلى الله علیه و آله و سلم: « اگر کسى آب بخورد و [در میان آن،] سه نفس بکشد، [از بیمارى ناشى از یک جا سر کشیدن] در امان است.» [42]

 امام صادق علیه السلام: «ایستادن آشامیدن آب در روز، مایه قدرت افزون تر و تن درستى بیشتر است.» [43] و در جای دیگر پیرامون نشسته نوشیدن آب در شب، فرمودند: «ایستاده آشامیدن آب در شب، بیماری مى آورد.» [44] راوی می گوید: « پیامبر خدا صلى الله علیه و آله و سلم  به گاه آشامیدن، در ظرف نمى دمید و چون مى خواست نفس بکشد، ظرف را از دهان خود دور مى کرد تا نفس بکشد.» [45] به نقل از ابو سعید خدرى: «پیامبر خدا صلى الله علیه و آله و سلم از دمیدن در آشامیدنى، نهى می کردند.» [46] امام صادق علیه السلام: « اگر مردم کمتر آب مى نوشیدند، بدن هایشان به سامان بود.» [47] امام رضا علیه السلام: « هر کس مى خواهد معده اش آزارش ندهد، در بین غذا آب نخورد.» [48]

4-    غذا: « و از آنچه نام خدا بر آن برده نشده است مخورید چرا که آن قطعا نافرمانى است» [49] امام رضا علیه السلام: «اگر از غذاها و نوشیدنی های سالم مصرف کنی جسمی سالم خواهی داشت، و اگر از غذاها و آشامیدنی های ناسالم استفاده نمایی جسمت را ناسالم و فاسد می گردانی. [سالم: هم سالم، هم طبیعی]» [50] به نقل از شهاب بن عبد ربه: نزد امام صادق علیه السلام، از دردها و بدگوارى هایى که داشتم، اظهار ناراحتى کردم. به من فرمودند: «صبحانه بخور و شام بخور و در فاصله میان آن ها چیزى مخور؛ چرا که موجب تباهى تن است. مگر نشنیده اى که خداوند عزوجل مى فرماید: وَ لَهُمْ رِزْقُهُمْ فِیهَا بُکْرَةً وَعَشِیًّا [51]؛ و آنان، صبحگاهان و شامگاهان، روزى ویژه خویش ‍ را دارند.» [52]

مولا علی علیه السلام در سفارشى به فرزند خود امام مجتبى علیه السلام فرمودند: «فرزندم! آیا چهار نکته به تو نیاموزم که با رعایت آنها از طبیب بى نیاز شوى؟» عرض کرد: چرا، اى امیرالمؤمنان. حضرت فرمودند: «تا گرسنه نشده اى غذا نخور و تا اشتها دارى از غذا دست بکش و غذا را خوب بجو و قبل از خوابیدن قضاى حاجت کن. اگر این نکات را رعایت کنى، از مراجعه به طبیب بى نیاز مى شوى.» [53] پیامبر عظیم الشان اسلام صلى الله علیه و آله: «اى على! غذا را با نمک ، آغاز کن و با نمک ، پایان ده؛ چرا که هر کس غذاى خویش را با نمک آغاز کند و با نمک پایان دهد، از هفتاد و دو نوع از انواع بلا که جذام، دیوانگى و پیسى از آن جمله است، به دور باشد.» [54]

به طور مختصر آنچه را انسان می بایست بخورد در آیات زیر خداوند متعالی فرموده: « انسان باید به غذاى خویش بنگرد! [باید ببیند غذایش از چه درست شده، از جوانه ی نوشکفته ی گندم است یا مواد شیمیایی و کانی های زیر زمینی!!]* ما آب فراوان از آسمان فرو ریختیم* سپس زمین را از هم شکافتیم* و در آن دانه‏هاى فراوانى رویاندیم [محصولات پاک کشاورزی که حتی آب آن هم از لایه های زیر زمینی چند ساله نیست، چه رسد به کودهای شیمیایی!]* و انگور و سبزى بسیار* و زیتون و نخل فراوان* و باغ هاى پر درخت* و میوه و چراگاه* تا وسیله‏اى براى بهره‏گیرى شما و چهارپایانتان باشد! [ و از محصولات لبنی و گوشت چهارپایانی بخورید؛ که مثل شما از غذاهای فوق خورده اند، نه تغذیه شده گان از هورمون ها و مواد شیمیایی!!]» [55]

5-    خواب و بیداری: رسول اکرم  صلی الله علیه و آله و سلم: «خواب بر هفت قسم است: 1- خواب غفلت و آن خواب در مجلس ذکر [خداوند] می باشد. 2- خواب شقاوت و بدبختی، و آن هنگام نماز می باشد. 3- خواب لعنت و آن خواب هنگام صبح می باشد. 4- خواب عقوبت و عذاب، و آن خواب بعد از نماز صبح است. [خواب بین الطلوعین] 5- خواب راحت و آرامش، و آن خواب قیلوله و قبل از ظهر است. 6- خواب رخصت و اجازه، و آن خواب بعد از نماز عشا می باشد. [یعنی وقت مجاز و اصلی خواب، چنانچه در آیات شریفه ی قرآن مکررا آمده است و باید توجه داشت که این نوع خواب برای انسان ضروری بوده و خواب هنگام روز و خواب بعد از نیمه شب شرعی نمی تواند جایگزین آن شود.] 7- خواب حسرت و آن خواب شب جمعه می باشد.» [56] و نیز می فرمایند: «سحرخیزی مبارک است و همه نعمت ها به ویژه روزی را می افزاید.» [57] همچنین فرموده اند: «صبحگاهان در پی نیازمندی هایتان بروید، چرا که آسان به دست می آیند.» [58]

امام رضا علیه السلام: «بدان که میدان اثر و سلطه ی خواب در مغز است و بدن را استواری و نیرو می بخشد، پس هرگاه خواستی بخوابی ابتدا بر پهلوی راست دراز بکش [ تا غذا از فم معده به قعر معده برود]، آن گاه به پهلوی چپ برگرد [ تا معده زیر کبد قرار گرفته و از حرارت آن برای جذب غذا بیشتر استفاده کند]. هنگام بیدار شدن و برخاستن از بسترت نیز به همین ترتیب که خوابیده ای ابتدا از طرف راست خود برخیز. خود را عادت بده که، به اندازه یک سوم زمانی که می خوابی، در [سر] شب بیدار نشینی [ زمان خوردن شام سر شب است و باید میان خوردن شام و خواب ساعتی چند فاصله باشد]، و دو ساعت از شب مانده بیدار شو و برای قضای حاجت به بیت الخلاء برو.» [59]

پیامبر عظیم الشان اسلام صلى الله علیه و آله و سلم: « اى على! خوابیدن چهار گونه است: خواب پیامبران بر پشت [ اگر مانند پیامبران شام بسیار کم خورده شود] خواب مومنان بر پهلوی راست [ طبق دستور امام رضا علیه السلام در حدیثی که گذشت] خواب کافران و منافقان بر پهلوی چپ و خواب شیطان ها بر رویشان است.» [60] امام هادى علیه السلام: «ما اهل بیت هنگام خوابیدن ده چیز را مراعات مى‏کنیم: طهارت داشتن [مثل با وضو بودن]، صورت بر کف دست راست نهادن، سى و سه مرتبه سبحان اللَّه، سى و سه مرتبه الحمد للَّه، و سى و چهار مرتبه‏ اللَّه اکبر گفتن، رو به قبله خوابیدن به گونه‏اى که صورت هایمان رو به قبله قرار گیرد، خواندن سوره حمد و آیة الکرسى و آیه شهد اللّه [ آیه ۱۸ سوره مبارکه آل عمران] پس هر که چنین کند بهره ی خود را از آن شب گرفته است.» [61]