مناجات امام حسين عليه السلام با خدا

انس پسر مالك مى گويد: در سفر حج همراه امام حسين (عليه السلام) بودم ، كنار قبر رفتم ، نمازش در آنجا به طول كشيد، من خود را مخفيانه به نزديك رساندم ، شنيدم اين اشعار را مى خواندند:

اى پروردگار و خدايى كه تو مولا و سروری، بنده ای را كه به سوى تو پناه آورده است ، مشمول رحمت قرار بده .
خوشا بحال كسى كه خادم و شب زنده دار و اشك ريز در خانه تو است و گرفتاريش را به سوى تو آورده و از تو رفع آن را مى خواهد . آن كس که دردی بیشتر از محبّت به مولایش ندارد .
وقتى رفع گرفتارى و اندوهش را از تو مى خواهد، خواسته اش را اجابت مى كنى و پاسخ مى دهى .
و وقتى كه گرفتار ستم ستمگران شد و با تضرع روى به سوى تو آورد، او را گرامى داشته و مقرب پيشگاهت مى نمائى.

منبع : بحار الانوار: ج 64، ص 193