گفتگويي بين شاگرد و استاد

گفتگویی بین شاگرد و استاد 

ابن ابی الحدید از علمای اهل سنت و شارح نهج البلاغه ذیل شرح خطبه 162 نهج البلاغه (این خطبه از سخنان امام عليه السلام است در پاسخ بعضى از يارانش كه از آن حضرت پرسيد: چگونه قوم شما، شما را از اين مقام (خلافت) كنار زدند، در حالى كه شما سزاوارتريد؟ ) اینگونه می نویسد:

از استادم ،«ابوجعفر نقيب»، كه بهره وافرى از عقل و خرد داشت، پرسيدم: منظور سؤال كننده از افرادى كه امام عليه السلام را از حقش بركنار ساختند كيانند؟ آيا منظور، روز سقيفه است يا روز شورا؟

گفت: سقيفه

گفتم: من به خودم اجازه نمى‏دهم بگويم اصحاب پيامبر (ص) با پيامبر (ص) مخالفت نمودند و نص خلافت را كنار گذاشتند                 

در پاسخم گفت: من هم به خودم اجازه نمى‏دهم به پيامبر(ص) اين نسبت را بدهم كه در امر خلافت و امامت پس از خود اهمال و سستى ورزيده و مردم را بى سرپرست گذارده باشد؛ او كه براى مسافرتى در بيرون مدينه كسى را به جاى خود بر مى‏گزيد، چگونه براى پس از مرگش كسى را به خلافت تعيين نكرد؟!!!!!!

(شرح نهج البلاغه ،ابن ابی الحدید،جلد9 ص 248)