پاسخ به: ----o-( ذوالکفــــــل " امید به رحمت خدا ")-o---
شنبه 27 مهر 1392 12:40 PM
نااميدي از رحمت خدا در اوج بدترين گناهان تير خلاص شيطان به شماست.
گرچه كه خيلي از ما وقتي مثلاً گناهان بسيار بزرگي انجام مي دهيم و حتي در حق هم ظلم هايي مي كنيم كه بعداً عذاب وجدان ما را مي خواهد خفه كند اما، مهم ترين چيزي كه لحظات بعد از گناه به انسان فشار شديدي وارد مي كند اين است كه احساس مي كنيم خدا از دست ما ناراحت است و ديگر هم وقتي بلايي به سر ما مي آيد در آن لحظات،انسان چون حس مي كند خدا با او قهر است از درد بي كسي مي خواهد خودش را بكشد!
اما يك سري نكات اينجا قابل تأمل است!!
ما آدم ها هميشه براي شناسايي همه چيز سعي مي كنيم خودمان را معيار قرار دهيم. پس حتي زماني كه از خدا سخن مي گوييم او را هم از طريق خودمان مي خواهيم بشناسيم. مثلاً ما چگونه عصباني مي شويم، قهر مي كنيم، مي بخشيم، عهد مي بنديم، ناراحت مي شويم، خوشحال مي شويم و...
خدا را هم اينگونه فرض مي كنيم!
اما فرق بسياري از بين ما تا خدا هست. موضوع بخشش از سوي پروردگار هم همين گونه مي باشد.
اين خوب است كه بعد از هر گناه دل ما وقتي كمي كدر شد، ناراحت مي شويم و به درگاه خدا مي رويم و عذر و بخشش مي طلبيم، اما مطمئن باشيد،همان خدايي كه بخشنده ي مهربان است و تا به الان بسياري از بدترين بندگان خود را بخشيده است، حالا نمي توان از او انتظار نداشت كه ما را ببخشد.
اين خيلي خوب است كه از قهر خدا مي ترسيم و اين خيلي خوب است كه هر گناهي را به راحتي انجام نمي دهيم و از بخشيده نشدن مي ترسيم اما نااميدي از رحمت خدا در اوج بدترين گناهان تير خلاص شيطان به شماست...
با اميد به رحمت خدا زندگي كنيد
واسه كسي خاك گلدون باش،
كه اگه به آسمون رسيد،
بدونه ريشهاش كجاست ...