ارزش والاي ايمان به حضرت امام مهدي(عج)
جمعه 19 مهر 1392 1:33 PM
ارزش والاي ايمان به حضرت امام مهدي(عج)
قال‌الله‌تعالى: ذلك الكتاب لاريب فيه هدى للمتّقين الّذين يؤمنون بالغيب اعتقاد به عالم غيب در به‌وجود آمدن اديان الهي و ايمان به انبياء، و تحقق هويت خداباوري، اصل و اساسي است كه بدون آن هر انديشه و باوري كفر و الحاد است.
نوشتاري از آیةالله‌العظمی صافي گلپایگانی
بسم‌الله الرحمن الرحيم
قال‌الله‌تعالى: ذلك الكتاب لاريب فيه هدى للمتّقين الّذين يؤمنون بالغيب
اعتقاد به عالم غيب در به‌وجود آمدن اديان الهي و ايمان به انبياء، و تحقق هويت خداباوري، اصل و اساسي است كه بدون آن هر انديشه و باوري كفر و الحاد است. ايمان به جهان غيب و عالم غير محسوس به حواس ظاهره، مثل بهشت و جهنم و حور و غلمان و ملائكه، و ايمان به عرش و كرسي، و براي ما ايمان به انبياء گذشته، و ايمان به ائمه طاهرين عليهم‌السلام- كه فعلاً در اين جهان حضور جسماني ندارند- و ايمان به اخبار قرآن و حضرت رسول و ائمه طاهرين عليهم‌السلام از مغيبات و وقايع آينده، و ايمان به حضرت ولي‌عصر عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف- كه اگرچه در همين عالم حضور جسماني دارند و مردم از ايشان غايب نيستند، ولي تا يوم ظهور از مردم عموماً مگر برخي خواص غايب مي‌باشند- همه در تحت جمله شريفه «يؤمنون بالغيب» قرار دارند، و ايمان به آن‌ها، ايمان به غيب است. از جمله رواياتي كه بر فضيلت ايمان به انبياء گذشته و معجزات آن‌ها، و ايمان به پيغمبر اكرم صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم و ائمه طاهرين تا امام يازدهم عليهم‌السلام دلالت دارد، روايت ذيل است كه از طرق اهل‌سنت و در تفاسير ايشان از سنن دارمي روايت شده است: روايت اين است كه حرث‌بن قيس كه از تابعين است و به ديدار حضرت رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم تشرف نيافته بود، به عبدالله‌بن مسعود كه از اصحاب است، گفت: عندالله نحتسب ما سبقتمونا اليه من رؤية رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم؛ ما از خداوند محروميت از اين فضيلتي را كه بر ما به آن پيشي گرفتيد، و به ديدار رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم مشرف شديد، طلب اجر و جبران داريم. ابن‌مسعود گفت: عندالله نحتسب ايمانكم بمحمد صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم و لم تروه. إنّ امر محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم كان بيّناً لمن رآه، و الذي لا اله الّا هو ما من احد افضل من ايمان بغيب؛ يعني ما هم از خدا طلب اجر و جبران مي‌كنيم از جهت محروميت از فيض ايمان به غيب، يعني ايمان به پيغمبر صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم كه شما بر آن هستيد و آن حضرت را نديده‌ايد. سوگند به خدايي كه غير از او خدايي نيست، احدي فاضل‌تر از آن‌كه ايمان به غيب دارد نيست. بر حسب اين روايت، در حال حاضر ايمان به انبياء گذشته و حضرت خاتم‌الانبياء صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم و اميرالمؤمنين و ائمه عليهم‌السلام تا حضرت امام حسن عسكري عليه‌السلام ايمان به غيب است، چنان‌كه ايمان به حضرت ولي‌عصر عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف نيز ايمان به غيب است، و از ثواب همه اين ايمان‌ها بهره‌منديم كه در رأس آن‌ها ايمان به خداوند متعال است كه اگرچه عالم و ماسوي و همه كائنات، آيات جمال و جلال الهي هستند و به ذكرش هرچه بيني در خروش است و چيزي و ذره‌اي از او غايب نيست، امّا او به ذات و حقيقت صفات از همه حتي انبياء غايب است «لاتدركه الأبصار و هو يدرك الأبصار» و «لا تراه العيون بمشاهدة العيان و لكن تدركه القلوب بحقيقة الايمان» به صفات سلبيه بيشتر معروف است تا به صفات ثبوتيه كه «ليس كمثله شيء». بنابراين مصداق اتم و اكمل ايمان به غيب، ايمان به خداوند متعال است. ايمان به وجود حضرت بقية‌الله ارواح‌العالمين‌له‌الفداء و عصر غيبت، ويژگي‌ها و فضایل خاصي دارد، و مؤمن به غيب در اين عصر، هم ايمانش به انبيا و ائمه گذشته ايمان به غيب است، و هم ايمانش به امام حيّ صاحب زمان ايمان به غيب است. ايمان گذشتگان از اين امت هم از زماني كه پيغمبر اكرم صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم و سلم بشارت به ظهور حضرت مهدي عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف از اولاد حضرت فاطمه عليهاالسلام مي‌داد، ايمان به غيب است كه از غير شيعه به اجمال و از شيعه به تفصيل است. همه ايمان به غيب است، ايمان به ناديده است، و همه داخل در ايمان به غيب و ايمان به خدا و صدق حضرت رسول صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم است. بايد مؤمنين قدر اين مرتبه را بدانند كه مثل ابن‌مسعود، آن صحابي معروف، آرزومند آن بوده و محروميت از آن را فقداني مي‌داند كه اجر آن را از خدا مي‌خواهد، و بر خود ببالند كه خدا در بيان اوصاف متقين پيش‌از همه، اوصاف جليله متقين ايمان به غيب را بيان مي‌فرمايد. فرق ايمان به غيب در عصر غيبت با اعصار ديگر، اين است كه مؤمنين تخليص و تمحيص مي‌شوند؛ امتحانات شديد برايشان جلو مي‌آيد كه بسياري در اين امتحانات ساقط مي‌شوند. زن‌ها، مردها، جوان‌ها و حكام و مسئولين حتي علماء همه امتحانات خاص دارند.
از جهت ظهور بدعت‌ها، از جهت اصرار بر ملاهي و مناهي و ترويج منكرات و ترك امر به معروف، و نفي سنت‌ها مسایلي پيش مي‌آيد كه فتنه و فساد و اعراض از حق ظاهر و بلكه مورد افتخار و اعطاء جوایز مي‌شود! اموري كه بعض مظاهر آن‌ها در معرض ديد همگان است، و جز كساني كه إمتحن‌الله تعالي قلوبهم بالايمان، كسي باقي نمي‌ماند. لقمه و مال حلال، اگر ناياب نباشد، كمياب مي‌شود. قوانين و سنت‌هاي اسلامي حتي به اسم اسلام متروك مي‌گردد، و خلاصه بر طبق اين روايت كه از حضرت اميرالمؤمنين عليه‌السلام است: «أيّها النّاس سيأتي عليكم زمانٌ يكفأ فيه الإسلام كما يكفأ الإناء بما فيه»؛ اسلام دگرگون مي‌شود، يعني واژگون مي‌گردد چنان‌كه ظرف به آن‌چه در آن است واژگون مي‌شود. در اين شرایط و وظایف دشوار و مسئوليت‌هاي سنگين، افراد شجاع و دلسوز و با ايمان بايد به ياري اسلام بشتابند، و امر به معروف و نهي از منكر نمايند. برنامه‌ها و روش‌هاي غير اسلامي را محكوم و به مردم معرفي نمايند، و بر حفظ هويت اسلامي پافشاري كنند و فداكاري نمايند.
قال الله تعالي: «إن تنصروا الله ينصركم» و قال سبحانه «و قل اعملوا فسيرى الله عملكم و رسوله و المؤمنون».
لطف‌الله صافی - شعبان‌المعظم 1433
بشنو این نکته که خود را ز غم آزاده کنی
خـــون خوری گـــر طلب روزی ننهــاده کـــنی
آخــرالامـــر گــــل کــوزه گـــران خواهــی شــــد
حالیـــا فکـــر سبــو کـــن کـــــه پـر از بـاده کنـــی
گـــــر از آن آدمیــانی کـــــه بهشتت هوس است
عیـــش با آدمـــی ای چنــــد پـری زاده کنــــی
تکیــــه بر جای بزرگان نتوان زد به گــــــزاف
مگر اسباب بزرگـی همه آماده کــنی...
