مقالات پوست و زيبايي

زمينه و هدف: شايع ترين بدخيمي در کل دنيا سرطان پوست است که با ايجاد ناتواني بالا و مرگ ومير نسبتا پايين همراه است (به جز براي ملانوم که مرگ ومير بالايي دارد). در دهه هاي اخير بروز سرطان پوست افزايش يافته است که مهم ترين عوامل خطر آن نور خورشيد و نوع پوست است. هدف اين مطالعه بررسي فراواني انواع مختلف سرطان هاي پوست در بيماران مراجعه کننده به بيمارستان سيناي همدان طي 17 سال است.
روش اجرا: در يک مطالعه مقطعي، 951 بيمار مبتلا به انواع مختلف سرطان هاي پوست، وارد مطالعه شدند. براي هر بيمار مشخصات مربوط به سن، جنس، محل سکونت، شغل، نوع پاتولوژيک سرطان پوست و محل بروز تومور از پرونده بيمار استخراج شد.
يافته ها: در اين مطالعه ميانگين سني بيماران مبتلا به سرطان پوست، 15.3±61.6 سال (حداقل 2 و حداکثر 100 سال) بود و اکثر آن ها (67.2%) مرد و کارگر (38%) بودند. شايع ترين انواع پاتولوژيک سرطان هاي پوست، سرطان سلول بازال(BCC) (59%) و سرطان سلول سنگفرشي (SCC) (29%) بودند. صورت با 61.2% شايع ترين محل درگيري و ناحيه تناسلي با 0.4% نادرترين محل بروز تومور بود.
نتيجه گيري: اين مطالعه نشان گر آن بود که سرطان پوست در مردان سنين بالا و کارگران شايع تر است. توصيه مي شود برنامه هاي غربالگري جهت تشخيص اين بيماري در مراحل اوليه آن، در مردان مسن، به ويژه آنان که به واسطه شغل شان در مواجهه زياد با نور آفتاب قرار دارند، انجام شود.

 نسخه قابل چاپ