آیه نورانی شب بیست و پنجم ماه مبارک رمضان

مرطوب بودن همیشگی چشم و دهان، دو نعمت بزرگ خداوند

در درون چشم و دهان انسان، چشمه های جوشانی است که فضای چشم و دهان انسان را همواره مرطوب نگه می دارد. اگر نمی بود، انسان نه قدرت دیدن داشت و نه توانایی سخن گفتن و جویدن غذا.

اگر سطح چشم پیوسته مرطوب نباشد، گردش حدقه، سخت آزاردهنده و غیرممکن است و برخورد پلک ها با سطح چشم آن را می خراشد و بلکه آن را از حرکت باز می دارد.

اگر زبان و گلو و دهان مرطوب نباشد، نه سخن گفتن ممکن است و نه فرو بردن غذا. لابد تجربه کرده اید که وقتی دهان و گلوی انسان کمی خشک می شود، حرف زدن و حتی تنفس کردن و غذا خوردن برای او چقدر دشوار می شود، تا چه رسد به اینکه این آب به کلی قطع گردد.