انفاق انفاق يعنى خرج مال در راه خدا اعمّ از واجب و مستحبّ از چيزهائى است كه قرآن و روايات در باره آن بسيار تشويق كردهاند و آن يكى از اسباب تعديل ثروت و پر كردن شكاف جامعهها است، بخل و امساك هر قدر مذموم و منهىّ است در مقابل انفاق مانند آن و بيشتر از آن ممدوح ميباشد.
چرا به «انفاق» انفاق می گویند؟
انفاق از «نَفَق» (بر وزن فَرَس) و «نفاق» (بفتح- ن) به معناى خروج یا تمام شدن است. در لغت آمده: نفقت الدّابَّة نفوقا: مات و خرج روحها»؛ یعنی چهارپا مرد و روح از بدنش خارج شد. راغب می گوید: «نفق الشّىء: مضى و نفد»؛ یعنى شىء رفت و تمام شد. در صحاح می گوید: «نفق الزّاد نفقا: نفد» توشه تمام شد. زمخشرى از یعقوب نقل کرده است: «نفد الشّىء و نفق واحد» یعنى هر دو به یک معنا است.
