آیه نورانی شب هشتم ماه مبارک رمضان

هر کس از خدا بترسد و به حقیقت معناى کلمه پروا داشته باشد و سپس به خاطر رعایت جانب او از محرمات و ترک واجبات، اراده نکند مگر فعل و ترکى را که او اراده کرده باشد، چنین کسى هیچ عملى انجام نمى‏دهد مگر از اراده‏اى از خدا. اینجاست که خداى تعالى چنین بنده‏اى را به حکم «یَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً» از تنگناى وهم و زندان شرک نجات مى‏دهد، دیگر به اسباب ظاهرى دلبسته نیست و به حکم «وَ یَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لا یَحْتَسِبُ» (طلاق/3) از جایى که او احتمالش را هم ندهد رزق مادى و معنویش را فراهم مى‏کند و آنچه را که امیدوار بود به وسیله سعى و کوشش خود به دست آورد همان را خداى تعالى برایش فراهم مى‏کند، براى اینکه او به وى توکل کرد، و کسى که بر خدا توکل کند، خدا همه‏کاره او مى‏شود.