انسان ها در هر مرحله و وضعيتي از زندگي كه قرار داشته باشند، اهداف صلي شان زنده ماند است، زيرا دغدغه هاي ادمي در همه دوران حيات پيرامون هر آن چيزي كه مي چرخد وبراي هر آنچيزي كه ارزش قايل است و آن را تابوي زندگي اش مي داند و مي خواند فقط و فقط به خاطر زنده ماندن و گذار از يك مرحله به مرحله ديگر حتا در امتداد ثانيه ها است!
انديشه، تفكر، مبارزه، سياست، دين، مذهب، عقيده وباور و و و همه اين ها دغدغه هاي تجارتي هستند كه بشر براي چگونه زندگي كردن خودش فراهم كرده است يا به سخن ديگربراي بهتر زندگي كردن انسان در روي زمين ايجاد شده اند، اما فلسفه اساسي اين مولفه ها تمام سبب مي شود تا زمينه باخت انسان را در اين تجارت را مساعد مي سازد و تاوان انگفتي بپردازد، زيرا زندگي در يك بررسي كلي جبر طبعيت بر انسان است كه در همه حالت ادم ها با آن بايد دست و پنجه نرم كنند تا زنده بمانند.
انسان ها در همه مراحل زندگي بيمارهستند و اين بيماري نوعي از نسل اعتياد در همه ادوار تاريخ بشريت با ادمي همراه بوده و ادمي همواره بايد به دنبال مواد درمان آن باشد، شايد اين نظر چندان مبناي فلسفي نداشته باشد، اما در يك بررسي كوتاه و تحليل عميق از بدو پيدايش بشر تاكنون مشخص مي شود كه تلاش و رسيدن به هدف اگر از يك سوچگونگي زندگي كردن را براي آدمي همواره مشخص ساخته است از سوي ديگر گرفتاري و در گودال مصروفيت انداختن و محروم ساختن از آنچه بايد زندگي بدان بستگي داشته باشد، نشان داده كه انسان ها به بيماري گرفتار اند كه براي درمانش بايدحركت كنند، مسير طي كنند، استدلال كنند بجنگند، بر عليه يكديگر توطيه كنند، بكشند، بسوزانند و يكديگر شان را مغلوب نمايند، تا زمينه براي داروي درد بي درمان شان (زنده ماندن) فراهم شود.
پاسخ به:مبحث ششم:زندگی چیست؟تاپیک با امتیاز ویژه
