مقالات پرستاري مراقبت ويژه

اهداف: تولد نوزاد نارس با بستري و جدايي از خانواده همراه است. در واقع والدين تنش زيادي را متحمل مي ‌شوند. مطالعه حاضر با هدف «تعيين عوامل تنش ‌زا از ديدگاه مادران داراي نوزاد نارس بستري در بخش ‌هاي مراقبت ويژه‌‌ نوزادان»، انجام شد.
روش‌ ها: اين مطالعه توصيفي با شرکت تصادفي 140 مادر داراي نوزاد نارس بستري در بخش مراقبت ويژه‌ نوزادان سه مرکز آموزشي درماني دانشگاه علوم پزشکي ايران، با استفاده از پرسشنامه تنش والدي مايلز و فونک 1998 انجام گرفت. داده‌ ها با آمار توصيفي و تحليلي و با استفاده از نرم افزار SPSS 16 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند.
يافته ‌ها: از بين موارد مربوط به عوامل تنش ‌زاي ناشي از محيط، وجود دستگاه يا ماشين تنفسي براي نوزاد (27.9 درصد)، صداي ناگهاني زنگ اخبار مانيتور (25.7 درصد) و از موارد ظاهر و رفتار نوزاد و درمان ‌هاي خاص، توقف تنفس نوزاد (70.7 درصد)، تغيير رنگ ناگهاني پوست نوزاد (55 درصد) و از عوامل ارتباط والدين با نوزاد، جدا بودن از نوزاد (69.3 درصد)، احساس درماندگي از محافظت نوزاد از درد و روش‌ هاي دردناک (60.7 درصد)، به ترتيب از بيشترين عوامل تنش ‌زاي تجربه شده در مادران گزارش شدند. همچنين، بعد «ظاهر و رفتار نوزاد و درمان ‌هاي خاص» بيش از ساير ابعاد تنش ‌زا بود.
نتيجه ‌گيري: بر مبناي يافته ‌هاي پژوهش، پيشنهاد مي ‌شود پس از تولد، به والدين نوزادان نارس، بخصوص مادران، آمادگي‌ هاي لازم براي مواجهه با نوزاد در بخش مراقبت ‌هاي ويژه و برقراري ارتباط مناسب با نوزاد ارايه شود.

 نسخه قابل چاپ