پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله اللَّهُمَّ وَالِ مَن والى خُلَفائي وأَئِمَّةَ اُمَّتي بَعدي ، وعادِ مَن عاداهُم ، وَانصُر مَن نَصَرَهُم ، وَاخذُل مَن خَذَلَهُم ، ولا تُخلِ الأَرضَ مِن قائِمٍ مِنهُم بِحُجَّتِكَ ، ظاهِرا أو خافِيا مَغمورا ، لِئَلاّ يَبطُلَ دينُكَ وحُجَّتُكَ وبُرهانُكَ وبَيِّناتُكَ
«بار خدايا! دوست بدار هر كس كه جانشينان من و امامان امّتم را پس از من دوست مىدارد، و دشمن باش با هر كسى كه با آنان دشمنى مىكند، و يارى كن هر كسى را كه يارىشان مىكند، و فرو گذار هر كسى را كه آنان را فرو مىگذارد، و زمين را از وجود شخصى از آنان كه حجّت تو را بر پاى دارد ـ خواه آشكار باشد وخواه پنهان و گمنام ـ تُهى مدار تا دين تو و حجّت و برهان و نشانههايت، از ميان نروند».
كمال الدين: ص 262 ح 8 ، الاحتجاج: ج 1 ص 170 ح 35 .
