پاسخ به:حدیث روز
شنبه 15 خرداد 1400 6:35 PM
امام علی علیه السلام إنَّ شَرَّ وُزَرائِكَ مَن كانَ لِلأَشرارِ قَبلَكَ وَزيرا، ومَن شَرِكَهُم فِي الآثامِ ؛ فَلا يَكونَنَّ لَكَ بِطانَةً؛ فَإِنَّهُم أعوانُ الأَثَمَةِ و إخوانُ الظَّلَمَةِ وأنتَ واجِدٌ مِنهُم خَيرَ الخَلَفِ مِمَّن لَهُ مِثلُ آرائِهِم ونَفاذِهِم، و لَيسَ عَلَيهِ مِثلُ آصارِهِم و أوزارِهِم و آثامِهِم مِمَّن لَم يُعاوِن ظالِما عَلى ظُلمِهِ و لا آثِما عَلى إثمِهِ ... .
بدترينِ دستْ ياران تو آنانى‌اند كه دستْ يار بدكاران پيش از تو بوده‌اند و در گناهان، با آنان شريك بوده‌اند. پس مبادا چنين كسانى، محرم تو باشند كه آنان، ياوران گناهكاران اند وبرادرانِ ستمكاران، وتو جانشينى بهتر از ايشان خواهى يافت كه در رأى و انجام دادن كار، مانند آنان باشد و گناهان و كردار بدِ آنان را بر عهده ندارد؛ كسى كه ستمكارى را در ستم، يار نبوده، و گناهكارى را در گناهش مددكار نبوده‌است. ...
نهج البلاغة : الكتاب 53
