زن، گل خانه و زندگی

زن، گل خانه و زندگی
زن مثل گل لطیف است، مثل گل زیبایی بخش زندگی و به اندازه گل آسیب پذیر؛ در این قسمت به اهمیت و جایگاه عواطف زن در خانواده می پردازیم.
زن با تقوا، عفت و پاکدامنی خود را حفظ می کند، با شور و شوق به کار خانه می رسد، زمینه رفع خستگی شوهر را که محصول کار بیرون است فراهم می نماید، از فرزندان خود به نحو شایسته نگهداری می کند، با شوهر و فرزندان براساس اخلاق اسلامی رفتار می کند، از عبادتش غفلت نمی ورزد، خانه را کانون عشق و صفا، مهر و محبت، شور و شوق می نماید. زن با تقوا از همسرش با تکیه بر اصول الهی اطاعت می کند، به خواسته های بحق او پاسخ مثبت می دهد. از عصبانیت و خشم و کبر می پرهیزد، با اقوام شوهرش با مهر و محبت و اخلاق اسلامی روبرو می شود، بوقت آمدن شوهر از عرصه کار و کسب تا درب خانه به استقبال می رود، و به وقت خروج شوهر وی را بدرقه می کند، و از وی می خواهد جز حلال خدا به خانه نیاور، که ما به حلال خداوند گرچه اندک باشد قناعت می کنیم و زیر بار حرام نمی رویم، مبادا به بهانه داشتن زن و فرزند، و خرج و مخارج از محدوده مقررات الهی تجاوز کنی، و زندگی را به حرام آلوده نمائی. زن با تقوا از چشم همچشمی پرهیز دارد، و شوهرش را به خاطر همرنگ شدن با زندگی اقوام خود، یا اقوام شوهرش در تنگنا قرار نمی دهد و او را خجالت زده نمی کند.
نظام خانواده در اسلام، حجه الاسلام حسین انصاریان، ص 57
یک زن خانه دار زمانی برای خدا، خانه داری، بچه داری و شوهر داری می کند که بگوید خدا فرموده به خاطر خدا شوهر داری می کنم و هیچ توقع [نابجایی] هم از شوهر ندارم. زنی که در خانه کار کند، مثل این است که در جبهه جهاد می کند؛ لذا توقع ندارد که پسرش بگوید: بارک الله، غذای خوبی درست کردی! برای این که محرک او در کار خانه خدا بود، این شوهر تقدیر بکند یا نه، بچه داری می کند، اما نه برای اینکه بچه بزرگ شود و به درد او بخورد. او می گوید: خدا فرموده اگر زنی برای این که بچه مسلمانی تحویل جامعه بدهد آبستن شود، آبستنی او برای خدا است، وقتی که وضع حمل می کند وضع حملش برای خدا است.
دینداری و رضامندی خانوادگی، مجتبی حیدری، ص 78