ژانت میخائیلی
شنبه 21 بهمن 1391 8:11 PM
وقتی کتاب‌های داستان یا کتاب‌های درسی را ورق می‌زنی، به تصاویر آن‌ها هم فکر می‌کنی؟ به کسانی که آن‌ها را طراحی کرده‌اند؟ یا این که چرا با گذشت چند سال، تصاویر بعضی از کتاب‌ها حتی بهتر از متن آن‌ها به خاطر می‌ماند؟
یکی از کسانی که با عشق و علاقه برای کودکان طراحی تصاویر کتاب‌ها را انجام می‌داد، ژانت میخائیلی بود. او سال‌ها برای مجله ی رشد تصویرگری می‌کرد. حتی پیک نوروزی مدرسه‌ای‌ها را هم او طراحی می‌کرد.
ژانت به بچه‌ها علاقه‌ی زیادی داشت. رابطه‌ی نزدیک او با کودکان باعث شده بود حتی در بزرگ سالی هم روحیات آن‌ها را به خوبی بداند. ژانت می‌دانست یک تصویرگر خوب کودکان باید طرح‌های ساده‌ای بکشد؛ از رنگ‌های زنده و شاد استفاده کند و این که طرح‌های مشکل و سخت، کودکان را خسته و دل زده می‌کند. او روابط عاطفی پیچیده را هم به سادگی در کارهایش به تصویر می‌کشید.
ژانت میخائیلی سال 1315 در تهران به دنیا آمد. پدر و مادرش می‌دیدند که او از همان کودکی، هم به نقاشی علاقه دارد و هم به خوبی نقاشی می‌کشد؛ بنابراین او را تشویق کردند تا به آموختن هنر ادامه دهد.
ژانت پس از فارغ‌التحصیل شدن از دانشگاه هنرهای زیبا، شروع به کار کرد. تصویرگری کتاب‌های کودکان و نوجوانان، کاری بود که به آن علاقه‌ی بسیار داشت. همین اشتیاق وپشتکارش باعث شد تا در این کار موفق شود.
تا 58 سالگی، ژانت تصویرگری‌های زیادی برای کودکان انجام داده بود که در جشنواره‌های گوناگون به نمایش گذاشته شدند. او برای تصویرگری کتاب «سه قدم دورتر از مادر» برنده‌ی دیپلم افتخار از جشنواره ی کتاب کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان شد. سال 1374 برای تمام کارهای تصویرگری که انجام داده بود، لوح تقدیر گرفت. وزارت فرهنگ و تبلیغات هم ژانت را به عنوان تصویرگر منتخب دوسالانه کشور معرفی کرد.
برای بزرگ‌ترها تصویر «صد دانه یاقوت» خاطرات زیادی همراه دارد. شعری از مصطفی رحماندوست و تصویرگری ژانت میخائیلی که در کتاب فارسی دوم دبستان دهه‌ی شصت آمده بود.
سال 1385 کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان او را به عنوان نامزد دریافت جایزه مشهور آسترید لیندگرن در سوئد، به هیئت مربوطه معرفی کرد؛ اما آن سال، آخرین سال عمرش بود. ژانت هفتاد ساله پیش از فرا رسیدن پاییز، به علت سکته مغزی درگذشت.
