تشخیص هویت با صدا، امضا و حالت تایپ!

شک نکنید، درست خواندید. حتی حالت تایپ کردن های ما هم متفاوت است. این روزها که سرعت  تایپ از داشتن خط خوب مهم تر است عجیب نیست که تایپ ما مانند دست خطمان منحصر به فرد باشد.

تشخیص از روی صدا

در روش شناسایی از روی صدا، نخست آن را تغییر داده و سپس با یک داده مرجع مقایسه می‏کنند. روش‏های شناسایی از روی صدا در حال گسترش‏اند تا وابستگی آن به یک متن مشخص از بین برود.

برای کاستن از پارازیت‏ها و عوامل مزاحم، به عنوان ابزار ورودی از یک میکروفن با کیفیت خوب استفاده می‏شود. سپس سیستم، صدا را بر پایه زمان و ارتفاع (amplitude) ضبط می‏کند. پس از استاندارد کردن مقیاس زمانی، بسامدها و ارتفاع صوت با داده‏های مرجع مقایسه می‏شود.

از آنجا که سخن گفتن عملی پویا و قابل تغییر است حتی کوچک‏ترین عوامل مانند سرماخوردگی می‏تواند باعث تغییر صدا و پایین آمدن وضوح آن بشود. اما اینگونه عوامل روی چیزهایی مانند لهجه، تاکید روی کلمات یا سرعت کلام تقریباً تاثیری ندارند.

تشخیص از روی امضاء

روش شناسایی از روی امضاء، حالت نوشتن کاربر را تحلیل می‏کند.

برای اینکار از حس‏گرهای حرکت و فشار استفاده می‏شود که یا زیر کاغذ و یا درون قلم هستند.

همان‏گونه که گفتیم این حس‏گر، فشار، جهت حرکت و سرعت را به دست می‏آورند. سپس داده‏ها پردازش شده و یک بردار از روی آنها ساخته می‏شود و داده‏های این بردار با داده‏های اصلی مقایسه می‏شوند.

شناسایی از روی حالت تایپ کلیدها

شناسایی از روی چگونگی تایپ کلیدها یکی از تازه‏ترین روش‏های شناسایی بیومتریک است و همانگونه که از نام آن بر می‏آید این روش حالت تایپ کلیدها را تحلیل می‏کند. برای این کار از کاربر خواسته می‏شود که یک گذر واژه یا یک متن مشخص را تایپ کند. سیستم با تحلیل فاصله‏های زمانی هر کلید و میان کلیدها، به داده‏هایی می‏رسد و آنها را به عنوان داده‏های مرجع ذخیره می‏کند. برای کار این سیستم، ورود دست کم هشت کاراکتر لازم است که البته ورود 12 کاراکتر و بیشتر توصیه می‏شود. این کاراکترها می‏توانند در یک تا شش رشته متفاوت مانند گذر واژه، نام کاربری یا آدرس Email باشند. برای بالاتر بردن دقت، این روش را با فناوری‏های فراگیرنده ترکیب می‏کنند. یعنی هر چه کاربر بیشتر به سیستم وارد شود سیستم با دقت بیشتری او را شناسایی می‏کند.

همچنین می‏توان با چند پرسش کمکی، ایمنی را باز هم بالاتر برد. از آنجا که تنها، کاربر مورد نظر ما پاسخ این پرسش‏ها را می‏داند و چگونگی ورود اطلاعات از سوی او منحصر بخود اوست، امنیت باز هم افزایش می‏یابد.