تازه يا كهن، كدام يك؟!

تازه يا كهن، كدام يك؟!

امام على علیه السلام فرمود:

إِخْتَرْ مِنْ كُلِّ شَئٍ جَديدَهُ وَ مِنَ الإخْوانِ أَقْدَمَهُمْ.

از هر چيزى تازه‏اش را انتخاب كن

و از برادران و دوستان، قديمى‏ترين آنان ر.

غررالحكم ج2 ص233

× × ×

درست است كه در هر تازه، لذّتى است و در هر نو، حلاوتى، كه گفته‏اند: سخن نو آر، كه نو را حلاوتى است دگر،

امّا در عالم آشنايى و دوستى و رفاقت و پيوند، هر چه عمر آشنايى بيشتر باشد، آن دوستى پايدارتر خواهد ماند. چرا كه فراز و نشيب زندگى و تلخ و شيرينِ حوادث، جوهره انسانها را آشكار مى‏سازد و خالص را از ناخالص جدا مى‏سازد.

در معاشرت و دوستى، آنچه مطلوب است، صداقت و وفا و مردانگى است.

صدق و راستى هم در عمل شناخته مى‏شود، نه با حرف و شعار و ادّعا. ميدان، عمل هم گذشت زمان و پيش آمدهاى گوناگون و تحوّلات و تبدّلات است.

اينكه سعدى گفته است:

 دوستى را كه به عمرى فرا چنگ آرند، نشايد كه به يك دم بيازارند، اشاره به همين ارزش و قيمت دوستى‏هاى ديرينه و آشنايى‏هاى كهن و درازمدّت است.

اينگونه برادران و دوستان كه امتحان صداقت و خلوص و ايثار و وفاى خود را داده‏اند، در عين حال كه كمياب‏اند بسيار قيمتى‏اند به همين خاطر بايد هوايشان را داشت.

آنكه هر روز بر شاخه‏اى مى‏نشيند، از بى وفايى گلهاى تازه رس بى‏خبر است. دوستى‏هاى قديمى را عشق است!

حكمتهاى علوى عليه السلام
ترجمه و شرح ۱۱۰ حكمت از سخنان حضرت على علیه السلام

جواد محدّثى