عاشقان امام رضا

هوا هوای چکیدن ، هوای تنهائیست
و دست های دعایم پر از تمنائیست

مسیر خواهش من باز سویتان افتاد
به سمت شاه کریمی که اوج لیلائیست

کویر خشک دلم بارش نگاهت را ...
طلب نموده چرا که دمی مسیحائیست

هزار شکر دوباره شدم گدای درت
که خواستن ز تو آقا ، کمال آقائیست

دگر چه چیز ندارد هر آنکه مست تو گشت
دلی که عشق تو دارد خدای دارائیست

بگردم آن حرمی را که صاحبش باشی
قدم زدن به میانش چقدر رویائیست

کرم بکن که ببینم شبی به خواب و خیال
برای عاشقتان در کنارتان جائیست