پارک معبد آسمان
تیان‌تان ( به معنای محراب آسمان)، نمونه‌ی بارزی از معماری مینگ بوده و نماد پکن شمرده می‌شود. در اصل این معبد به عنوان یک صحنه‌ی نمایش بسیار بزرگ برای مراسم تشریفاتی که توسط امپراتور (پسر خدا) برای به دست آوردن محصول خوب و پاک کردن گناهان مردم انجام می‌گرفته، به کار برده می‌شد. از بالای معبد، نمای این پارک دایره‌شکل است و این طرح از باورهای قدیمی و باستانی چین، مبنی بر اینکه زمین در مرکز قرار دارد و آسمان به دور آن می‌چرخد، نشأت گرفته است. بنابراین انتهای ضلع شمالی پارک، به شکل یک نیم دایره است که نیمه‌ی دیگر آن در انتهای ضلع جنوبی‌اش است. معبد زمین در شمال و معبد آسمان، در جنوب پکن قرار دارند. مهم‌ترین جشن سال قبل از آغاز اولین روز زمستان -یعنی زمانی‌که امپراتور و همراهانش، کیانگ‌مِن‌داجی را در سکوت کامل به مقصد گنبد آسمانی شاهنشاهی ترک کردند- برگزار می‌شد. این تشریفات مذهبی، آینده‌ی ملت را رقم می‌زدند: هرگونه مانعی در مراسم، نشانه‌ی شومی و بدبیاری برای ملت به شمار می‌رفت.
این پارک پر است از سروهای قدیمی و هنوز به عنوان مهم‌ترین جا برای تجمع‌های مردمی به حساب می‌آید. اگر ساعت ٦:٣٠ صبح آن‌جا باشید، می توانید از تای‌چی‌چوان ( هنر رزمی چینی)، و بازی‌های مختلف لذت ببرید.

پارک دیتان
دیتان، قربان‌گاه سلطنتی برای خدای زمین است، که محبوبیت کمتری نسبت به پارک معبد آسمان دارد؛ اما اگر در نزدیکی معبد لاما هستید، ارزش این را دارد که در دیتان نیز قدمی بزنید. در دیتان، جشن سال نو چینی همیشه برپاست. محراب بزرگ پارک، به شکل دایره‌ای است. در چین، دایره نماد زمین به شمار می رود.

پارک ویرانه‌های دیوار مینگ
تنها باقی مانده‌ی دیوار شهر مینگ است. حدود ٤٠ کیلومتر بوده و در امتداد جبهه‌ی شمالی چُنگ‌وِن‌من‌دُنگ‌داجی قرار دارد و نمای زیبایی به پارک داده. این دیوار یکی از برجسته‌ترین میراث قدیمی به جای مانده‌ی شهر است. این پارک از چنگ‌ون‌من تا ضلع جنوب شرقی برج ساعت کشیده شده. می‌توانید در طول پارک قدم بزنید و طراحی‌ها و نقش برجسته‌های درهم و برهم و لایه‌های سنگی دیوار فروریخته‌اش را تماشا کنید.