تحقيقات اقتصاد كشاورزي

هدف از اين مطالعه، بررسي اثر اعتبارات، بر متغيرهاي عمده بخش کشاورزي از جمله، صادرات محصولات کشاورزي، درآمد ناخالص توليدکنندگان، اعتبارات اختصاص يافته در دوره بعد به بخش کشاورزي، قيمت نهاده کود و شاخص قيمت توليد کننده است. بدين منظور، از يک الگوي خود رگرسيون برداري (VAR) استفاده شد. با استفاده از اين روش، روابط تعادلي و بلندمدت مورد بررسي قرار گرفت و ضرايب بلندمدت بدست آمد. همچنين، تاثير تکانه ها با استفاده از معيار تابع واکنش ضربه اي ارزيابي شد. سپس، از معيار تجزيه واريانس جهت تعيين سهم هر متغير در خطاي پيش بيني ساير متغيرهاي مدل استفاده شد. پس از تاييد رابطه تعادلي و بلند مدت، روش تصحيح خطاي برداري (ECM)، بمنظور ايجاد ارتباط بين روابط تعادلي بلند مدت ميان متغيرها با نوسان هاي کوتاه مدت بکار گرفته شد. داده هاي مورد نياز اين مطالعه، براي دوره ي زماني 1386 -1360 از نشريات و سايت بانک مرکزي جمهوري اسلامي ايران، بانک اطلاعات اقتصادي PDS و پايگاه اينترنتي صندوق بين المللي پول بدست آمد. نتايج بدست آمده نشان داد که در بلندمدت، اعتبارات بخش کشاورزي بر شاخص قيمت توليدکننده، صادرات محصولات کشاورزي، درآمد ناخالص توليدکننده و اعتبارات اختصاص يافته به بخش کشاورزي در دوره بعد، تاثير مثبت و بر قيمت نهاده کود تاثير منفي دارد. همچنين، در کوتاه مدت، افزايش اعتبارات بخش کشاورزي بر صادرات اين بخش، شاخص قيمت توليد کننده و اعتبارات دوره بعد تاثير مثبت و بر قيمت نهاده (کود) و درآمد ناخالص توليد کننده اثر منفي نشان داد.

 نسخه قابل چاپ