پژوهشهاي علوم و صنايع غذايي ايران

خشک کردن اسمزي، به عنوان يک روش فرآوري کمينه طي دهه هاي گذشته اهميت بسياري يافته است. اين فرآيند مستلزم انتقال جرم مي باشد که با روش هاي مختلف، عمدتا مبتني بر قانون فيک، مدل سازي مي شود. در اين پژوهش، فرآيند مدل سازي با به دست آوردن داده هاي تجربي درصد جذب مواد جامد، ميزان از دست دادن رطوبت و درصد رطوبت در محصول در غلظت هاي مختلف محلول اسمزي (5، 10 و 15%)، دماي غوطه وري (30، 40 و 60 درجه سانتي گراد)، نسبت سيب زميني به محلول اسمزي (1:6 ، 1:8 ، 1:10) و مدت زمان غوطه وري (1، 2، 3 و 4 ساعت) انجام شد. به منظور بررسي تاثير تغييرات در هر يک از پارامترهاي عملياتي بر روي متغيرهاي کينتيک انتقال جرم، تحليل حساسيت صورت پذيرفت. براي مدل سازي داده ها از شبکه عصبي مصنوعي (ANN) استفاده شد و نتايج، حاکي از قدرت بالاي مدل در پيش بيني خروجي هاي سيستم و نيز حساسيت زياد اين خروجي ها به پارامتر نسبت نمونه به محلول اسمزي بود.