پژوهشهاي علوم دامي (دانش كشاورزي)

اين مطالعه به منظور بررسي اثر پرک کردن بر ارزش غذايي دانه جو و مقايسه ضرايب قابليت هضم جيره هاي متاثر از اين فرآيند به همراه استفاده از دو منبع نيتروژن (اوره و کنجاله سويا) در گوسفند مهربان اجرا شد. در اين تحقيق از شش راس گوسفند نر مهربان در قالب طرح چرخشي استفاده گرديد. جيره هاي آزمايشي اين بررسي بر اساس درصد ماده خشک عبارتند از: جيره 1 (ساقه يونجه 30% و جو معمولي 70%)، جيره 2 (ساقه يونجه 30% و جو پرک شده 70%)، جيره 3 (ساقه يونجه 30%، جو معمولي 69.17% و اوره 0.83%)، جيره 4 (ساقه يونجه 30%، جو پرک شده 69.17% و اوره 0.83% )، جيره 5 (ساقه يونجه 30%، جو معمولي 62.45% و کنجاله سويا 67.35%) و جيره 6 (ساقه يونجه 30%، جو پرک شده 62.65% و کنجاله سويا 7.35). قابليت هضم چربي خام جيره اول با جيره دوم اختلاف معني داري داشت (P<0.05 و ساير ضرايب هضمي مواد مغذي اختلاف معني داري نداشتند (P>0.05). همچنين ضرايب قابليت هضم محاسبه شده دانه جو کامل و پرک شده به جزء بخش چربي خام با يکديگر تفاوت معني داري نداشتند (P>0.05) و پرک کردن باعث تغييرات چشمگير در گوارش پذيري دانه جو نشد. مقايسه شش جيره آزمايشي نشان داد که قابليت هضم  مواد مغذي جيره ها بويژه پروتئين خام و چربي خام بطور معني داري تحت تاثير اثر جيره قرار داشتند (P<0.05) و تنها ضريب هضمي عصاره عاري از نيتروژن در بين جيره ها فاقد اختلاف معني داري بود (P>0.05) از نتايج حاصل نتيجه گيري شد که فرآيند پرک کردن دانه جو بر قابليت هضم مواد مغذي جيره و ارزش غذايي دانه جو در گوسفندان موثر نيست ولي استفاده از منابع نيتروژن پروتئيني و غير پروتئيني در جيره قابليت هضم مواد مغذي کل جيره را تحت تاثير قرار مي دهد.

 نسخه قابل چاپ