عقاب طلایی

عقاب طلایی Golden Eagle با نام علمی Aquila chrysaetos  یكی از زیباترین پرندگان شكاری است كه در بسیاری از مناطق جهان زندگی می‌كند و در ایران، نیز به صورت بومی وجود دارد. عقاب‌های طلایی معمولا پرندگان نیمه مهاجری هستند که به صورت انفرادی یا جفت زندگی می‌كنند. عقاب طلایی در زیستگاه‌های باز و نیمه باز و در ارتفاع 3600 متری از سطح دریا یافت می‌شود.

عقاب طلایی در نیم‌كره شمالی، در نواحی آمریكای شمالی، سراسر اروپا، آسیا و شمال آفریقا پراكنده است.

بیشتر این عقاب‌ها در نواحی كوهستانی یافت می‌شوند، ولی در تالاب‌ها و مناطق ساحلی نیز زندگی می‌كنند. به طور كلی، عقاب طلایی در كوهستان‌های كم گیاه و خشك، و گاهی جنگل‌های كوهستانی و صخره‌های ساحلی و دشت‌ها زندگی می‌كند.

این پرنده دارای هیکل درشت، چنگال‌های بزرگ، دم مستطیلی نسبتاً بلند و پهن و بال‌های بلند و عریض است. برای این دلیل به این پرنده عقاب طلایی می گویند که در قسمت فرق سر، گردن و صورت رنگ طلایی یا مسی طلایی دارد.

از عقاب طلایی 5 یا 6 گونه وجود دارد كه از نظر انتشار جغرافیایی، اندازه و رنگ، با هم تفاوت دارند.این پرنده با داشتن پهنای بال 187 الی 230 سانتیمتری، یكی از بزرگ‌ترین عقاب‌های نیم‌كره شمالی است. وزن آن به طور متوسط، 3 - 6/5 كیلوگرم می‌باشد.

صدای این پرنده به صورت پارس كردن بلند و شبیه «كلیاك – كلیاك  kliak» شنیده می‌شود.

یکی از توانایی های متفاوت عقاب طلایی با دیگر پرندگان در نوع پرواز او است. با بال های باز و گسترده اوج گیری می کند و گاه گاهی بال می زند. بال‌ها را در حالت افقی نسبت به بدن، نگه می‌دارد و منطقه زیر پایش را به دنبال غذا، زیر نظر می‌گیرد. برای شكار طعمه، از ارتفاع خیلی كم، حمله كرده و شكارش را با یك پرواز سریع رو به پایین، می‌گیرد و می‌تواند در حین پرواز، تا بیش از 4 کیلوگرم را حمل كرده و با سرعت بالای 93 کیلومتر در ساعت پرواز كند. سرعت در موقع شیرجه می‌تواند تا بیش از 200 کیلومتر در ساعت برسد.

عقاب طلایی، در حالت وحشی، بالای 30 سال و در اسارت، بیش از 46 سال عمر می‌كند.